บ้าน
ผมนอนเล่นอยู่ในห้องนอนของคุณคริสมาได้ เอ่อ เกือบสองชั่วโมงกว่าแล้วครับ ในห้องนี้ไม่มีอะไรให้ผมทำไปมากกว่าการนอน และนอน และนอน มันน่าเบื่อมากจริงๆ แต่สิ่งที่แย่กว่าคำว่าเบื่อคือ ฟุ้งซ่าน ใช่ เมื่อไม่มีอะไรทำและต้องอยู่คนเดียวมันก็มักจะทำให้เราฟุ้งซ่านเสมอ ภาพตอนคุณคริสจูบผม ไหลเข้ามาในหัวสมองอีกรอบ อ่า ชานยอลทำไมนายต้องคิดถึงเรื่องนี้ด้วยนะ แล้วภาพในห้องน้ำที่ผมต้องเห็น.....เห็น..... เฮ้ เฮ้ ปาร์คชานยอล อย่าหน้าแดงสิวะ อย่าหน้าแดง เอ้อ ผมไม่ได้เขินหรอก แค่ห้องมันร้อน อื้มๆ ห้องมันคงร้อน และสุดท้ายภาพตอนที่ผมตกไปในอ่างแล้วเราก็......จะ จูบกัน........
“เฮ้ย คิดไรวะเนี่ย เขาขโมยสร้อยนะเว่ย สร้อย!!!” ผมตีหัวตัวเองเบาๆให้รู้สึกตัวว่าควรทำอะไร เดี๋ยวนะครับรู้สึกตัวว่าควรทำอะไรหรอ ใช่เลย!! เอาสร้อยคืนมา!!!
เมื่อคิดได้ดังนั้นชานยอลก็ค่อยๆเขยิบไปใกล้ร่างสูงที่นอนหลับอยู่ ร่างโปร่งค่อยๆขึ้นคร่อมอีกคนก่อนจะเอื้อมมือหาตะขอสร้อย นิ้วเรียวยาวลูบไปที่สร้อยอย่างเบามือเพื่อไม่ให้อีกคนตื่นขึ้นมาซะก่อน ชานยอลก้มหน้าลงไปใกล้เพื่อที่จะมองหาตะขอได้ถนัดมากขึ้น แต่เขาคงไม่รู้ตัวเลยว่าตอนนี้ใบหน้าของเขาอยู่ห่างคริสแค่คืบ....
“เจอแล้ว!!!” ผมพูดออกมาด้วยเสียงไม่เบานัก
“เจออะไรหรอ” เสียงคุณคริสเอ่ยถามทั้งๆที่ยังไม่ลืมตา ผมเบิกตาโตด้วยความตกใจ ตื่นมาตอนไหนเนี่ย
“ปะเปล่าๆ”
“ไม่ยักรู้ว่านายอยากจะนั่งคร่อมฉันนะ” คุณคริสลืมตามองผม ผมค่อยๆประมวลผลตามคำพูดของเขา.....คร่อม คร่อมหรอ ผมเหลือบมองดูท่าทางของตัวเองแล้วมันก็....จริงอย่างที่เขาพูด ผมรีบเด้งตัวออกมาทันที
“ผม....”
“อย่าเป็นเด็กซนไม่ฟังคำสั่งฉัน” ดวงตาคมส่งสายตาดุมาทางผม
“ผมไม่รู้เรื่อง” ผมยักไหล่ ตีหน้าเฉย ไม่สะทกสะท้าน ยอมรับนะครับว่าตอนนี้คุณคริสน่ากลัวมาก แต่ผมทำอะไรผิดล่ะ ผมแค่พยายามเอาสร้อยผมกลับคืนมา มันเป็นสิทธิของผมนี่ครับ
“ฉันไม่ชอบเด็กดื้อ” คุณคริสว่าเสียงเข้ม
“ก็ไม่ได้อยากให้ชอบ” ผมพูดเบาๆกับตัวเอง แต่ดูเหมือนว่าคุณคริสจะได้ยินมันเข้าแล้ว
“ฉันไม่ชอบพูดซ้ำนะชานยอล” ดวงตาคมกริบดุจเหยี่ยวจับจ้องมาที่ผม ผมเสมองไปทางอื่นก่อนจะตอบในลำคอ
“อื้มมมมม”
“อย่ายั่วโมโหฉันด้วยการกวนประสาท” คุณคริสยันตัวลุกขึ้นนั่ง ดวงตาคมของเขาตอนนี้ฉายแววไม่พอใจออกมาอย่างปิดไม่มิด
“….ผมทำอะไร” ผมมองกลับไปอย่างไม่เกรงกลัว ใช่ ผมทำอะไรล่ะ ผมแค่เอาของของผมคืน ผมผิดด้วยหรอ
“ฉันบอกแล้วใช่มั้ยว่าอย่าขโมยตอนฉันเผลอ” คุณคริสจับคางผมให้หันหน้ามาสบตาเขา
“แต่นั่นมันสร้อยของผม ผมทำผิดอะไร’
“แต่นั่นคือคำสั่งฉัน” เขาเอ่ยเสียงเรียบแต่กลับแฝงไปด้วยความทรงพลัง
“....ทำไมผมต้องเชื่อฟัง แวมไพร์อย่างคุณ!!! ” เส้นความอดทนของผมขาดผึง นั่นสร้อยของแม่ผมนะ ทำไมผมจะเอากลับมาไม่ได้ แล้วอะไร ให้ผมเชื่อฟังคำสั่งเขา แบบนี้มันไม่ใช่ละครับ
ร่างสูงกระชากชานยอลเข้าหาตัวอย่างแรง ดวงตาคมแปรเปลี่ยนเป็นสีแดงฉาน เขากำลังโมโหมาก คนตรงหน้านี่กล้าดียังไงต่อกรกับเขา กล้าดียังไงที่ต่อล้อต่อเถียงกับเขา! อู๋อี้ฟานคนนี้ไม่เคยยอมให้ใครเหนือกว่า สิ่งเดียวที่เขารู้จักคือการควบคุม และต้องตกอยู่ในอาณัติของเขาเท่านั้น ใครที่กล้าขัดเขา มันก็ย่อมต้องได้รับการลงโทษ ให้มันหลาบจำ ให้สำเนียกตนเองว่าใครเหนือกว่า!!!
“ทำไมต้องเชื่อฟังงั้นหรอ ต้องให้ฉันลงโทษก่อนมั้ยถึงจะเชื่อ”
“ไม่ จะลงโทษไม่ลงโทษผมก็ไม่ฟัง นั่นมันสร้อยผม” ชานยอลถือดีจ้องหน้าอีกฝ่ายเขม็ง
“ปากดีนักนะ ทำไม สร้อยนี่มันสำคัญมากนักรึไง ของสามีนายรึไง!!! ” ชานยอลฟาดฝ่ามือลงบนใบหน้าอีกฝ่าย คริสหน้าหันไปตามแรงตบ
“หยุดพูดจาดูถูกผมแบบนี้นะ!”
“หึหึ สร้อยนี่มันสำคัญมากนักรึไง” คริสกระชากสร้อยออกจากคอก่อนจะปามันทิ้งลงกับพื้น ชานยอลฟาดมือตบลงบนใบหน้าอีกฝ่ายอย่างแรง
“แล้วนายจะเสียใจที่ทำแบบนี้ ปาร์คชานยอล!!!” คริสดึงข้อเท้า ลากชานยอลเข้ามาใกล้ ก่อนจะโถมตัวลงไปบนร่างข้างใต้อย่างแรง ชานยอลที่เห็นถึงลางร้ายก็เอาแต่ดิ้นไปมา พยายามหาทางหนี นั่นยิ่งทำให้คริสโมโห ร่างสูงก้มลงประกบปากจูบอย่างกระหาย ฟันคมกัดซ้ำที่รอยแผลเดิม เลือดไหลออกซิบๆ ชานยอลที่เผลอร้องอุทานออกมาเปิดโอกาสให้คริสส่งลิ้นร้อนเข้าไปได้ ลิ้นสากเกี่ยวตะหวัดลิ้นภายในอย่างหื่นกระหาย ชานยอลพยายามดันลิ้นอีกฝ่ายออกจากโพรงปากแต่ก็ไร้ผล ร่างสูงดึงดันสอดลิ้นกลับเข้าไปอย่างเดิม ซ้ำร้ายยังดูดดุนเรียวลิ้นอีกฝ่ายมากขึ้นด้วย ………………………
ขณะที่คริสมอบจูบที่ขมปร่าเต็มไปด้วยกลิ่นคาวเลือดแก่ชานยอล มือก็พลางถอดเสื้อคลุมอาบน้ำอีกฝ่ายออกไปให้พ้นทาง ไม่นานนักชานยอลก็เหลือแต่ชั้นในปกปิดส่วนอ่อนไหวเพียงอย่างเดียว มือใหญ่ลูบไล้เรือนร่างอีกคนอย่างหยาบโลน นิ้วยาวบีบเค้นยอดอกจนแดงก่ำ ชานยอลพยายามดิ้นหลบไปมา หนีสัมผัสของอีกฝ่ายแต่สุดท้ายก็ถูกร่างสูงลากกลับมาอยู่ดี มืออีกข้างของคริสที่ว่างอยู่ก็เลื่อนไปบีบเฟ้นสะโพกมนจนเป็นรอยนิ้วมือ คริสเลื่อนใบหน้าลงมายังลำคอก่อนจะซุกไซร้ ดูดเม้มขบกัดจนเจ็บไปหมด ลิ้นร้อนลากเลียชิมเลือดที่ซึมออกมาจากปากแผลก่อนจะลากลิ้นต่ำลงมาเรื่อยๆจนถึงยอดอกที่ชูชันอวดสายตาของเขา ร่างสูงก้มลงดูดเม้มยอดอกแรงจนชานยอลร้องเสียงหลง แต่นั่นก็ไม่สามารถหยุดการกระทำของเขาได้ คริสกัดยอดอกจนช้ำ ลิ้นสากเลียซ้ำไปซ้ำมาอยู่อย่างนั้น ยอดอกข้างที่ว่างอยู่เขาก็ไม่ปล่อยให้เหงา ส่งมือหนาเข้าสะกิด เคล้นคลึงไม่วางมือ
ร่างสูงหันหน้ามาดูดดุนยอดอกอีกข้างก่อนจะละออกมาอย่างอ้อยอิ่ง ทุกที่ที่กลีกปากหนาผ่านไปก็ฝากรอยสีแดงช้ำ และแผลจากการถูกกัด บ้างมีเลือดไหลซึมออกมาเล็กน้อย บ้างห้อเลือดช้ำแดงก่ำ ชานยอลที่นอนรองรับอารมณ์โกรธเกรี้ยว และความรุนแรงของอีกฝ่ายได้แต่พยายามดิ้นหนีให้หลุดจากการเกาะกุม ปากก็บ่นด่าร่างสูงไม่เป็นภาษา คริสส่งเสียงฮึดฮัดไม่พอใจในลำคอ แต่ก็ทำเป็นไม่สนใจ ดำเนินกิจกรรมต่อไป ร่างสูงลากลิ้นต่ำลงมาเรื่อยๆถึงท้องน้อย ค่อยๆดูดเม้มฝากรอยแดงไว้ ชานยอลยกมือปัดป่ายผลักไสอีกฝ่าย ร่างโปร่งพยายามจิกทึ้งผมคนบนร่าง
“อยู่นิ่งๆ” เสียงเข้มเอ่ย แต่ชานยอลก็ยังไม่สนใจ คริสปลดกุญแจมือที่เป็นพันธนการเขากับชานยอลเอาไว้ก่อนจะรวบข้อมือทั้งสองของชานยอล ยกขึ้นเหนือหัวแล้วใช้กุญแจมือล็อกเข้ากับหัวเตียง ร่างสูงหันกลับมาสนใจกิจกรรมเมื่อครู่ต่อ ปากหนาดูดเม้มโคนขาอีกคนจนเป้นรอยแดง มือใหญ่แกล้งปัดป่ายไปโดนส่วนอ่อนไหว ชานยอลส่งเสียงอือในลำคอ
“ครางออกมา ฉันอยากได้ยิน” คริสออกคำสั่ง ร่างโปร่งเม้มปากแน่นไม่ยอมปล่อยเสียงครางออกมา
“ได้ งั้นเรามาดูกันว่าจะเก่งได้สักแค่ไหน”คริสยกยิ้มร้าย ลิ้นร้อนแตะเบาๆที่ส่วนอ่อนไหวผ่านชั้นใน ชานยอลเชิดหน้าขึ้นพยายามกั้นเสียงครางเอาไว้ ร่างสูงแกล้งดูดเม้ม เบาบ้าง แรงบ้างสร้างความเสียวซ่านให้กับคนใต้ร่าง ชานยอลกัดปากตัวเองแน่น คริสยกยิ้มขึ้นมาอย่างพอใจ เขาก้มลงใช้มือลูบไล้โคนขาชานยอลอย่างแผ่วเบา ร่างโปร่งขนลุกซู่ พยายามเบี่ยงขาหนี แต่ก็ไร้ผลเมื่อครืสจับเรียวขาแยกออกจนกว้าง ร่างสูงจูบเบาๆซ้ำๆที่ส่วนปลาย มือใหญ่ค่อยๆเลื่อนไปดึงชั้นใน
“ยะ อย่า”
“เก็บเสียงไว้ครางชื่อฉันดีกว่าชานยอล” คริสถอดชั้นในออกเผยให้เห็นส่วนอ่อนไหวของอีกฝ่าย ร่างสูงยกยิ้มน้อยๆก่อนจะพรมจูบส่วนอ่อนไหวนั้น แม้มันจะเป็นเพียงสัมผัสเล็กน้อยจากคริสแต่ก็ทำให้อารมณ์ดิบของชานยอลตื่นขึ้นมา ร่างโปร่งเผลอครางอือในลำคอ
คริสลากลิ้นเลียส่วนอ่อนไหวของอีกคนจนเริ่มมีน้ำปริ่ม ฝ่ามือใหญ่ลูบไล้ไปตามโคนขา ชานยอลเกร็งตัวด้วยเพราะความเสียวจากเบื้องล่างที่เริ่มแผ่ซ่านไปทั่ว ปากหนาละเลียดชิมส่วนอ่อนไหวของเขาไม่หยุดหย่อนจนร่างใต้ใกล้จะปลดปล่อย ร่างสูงก็ดันหยุดเอาเสียดื้อๆ ชานยอลมองอีกคนอย่างสงสัย
“ค้างรึไง ร้องขอฉันสิ” คริสส่งสายตาเจ้าเล่ห์ ชานยอลมองกลับไปด้วยความโกรธแค้น
“ไม่มีวัน!”
“จะเก่งสักแค่ไหนกันเชียว” คริสแสยะยิ้มก้มลงจัดการส่วนอ่อนไหวอีกคนต่อ ลิ้นร้อนโลมเลียเร็วๆ ฟันคมขบเม้มหยอกเบาๆทำเอาชานยอลเสียวซ่าน ร่างโปร่งส่ายหน้าไปมาพยายามสะบัดกามตัณหาในหัวออก คริสเลื่อนมือไปแตะปากทางช่องทางเบาๆจนมันขมิบตอดรัดสัมผัสของเขา ชานยอลเผลอเผยอปากออกเพราะความเสียวที่แล่นไปทั่วร่าง มันยากเหลือเกินที่ต้องต่อสู้กับอารมณ์ดิบภายใน......
ร่างสูงเลียซ้ำๆที่ส่วนปลาย ร่างโปร่งครางสุขสมในลำคอ คริสเร่งสัมผัสให้วาบหวามขึ้นจนชานยอลทนไม่ไหว สุดท้ายต้องหลุดเสียงครางออกมา ไม่นานนักร่างโปร่งก็ปลดปล่อยในปาก
ของคนบนร่าง คริสละจากส่วนอ่อนไหวไปสนใจปากทางด้านหลังแทน ลิ้นร้อนเลียบริเวณช่องทางเร็วๆ จนชานยอลรู้สึกเสียว ร่างโปร่งเงยหน้ามองเพดาน ดวงตาเริ่มหยาดเยิ้มไปด้วยแรงตัณหา สติ และความยั้งคิดเพียงน้อยนิดของเขาค่อยๆหลุดลอยหายไป.....
“อ๊ะ.........อื้อ” ชานยอลส่งเสียงครางทันทีเมื่อร่างสูงเลียซ้ำๆที่ปากทาง ไม่เพียงเท่านั้นด้านหน้าเขาก็ส่งมือใหญ่เข้าเคล้นคลึง รูดขึ้นลง ปลุกให้มันตื่นขึ้นอีกครั้ง
“อ๊า........อื้อออ........ อื้มมม” ชานยอลหลุดเสียงครางออกมาหลายรอบ ปากอิ่มที่ช้ำแดงเพราะถูกขบเม้มอย่างแรงเผยอปากออกอย่างเย้ายั่วอีกฝ่าย แต่ดูเหมือนร่างโปร่งจะไม่รู้ตัวเลยสักนิด
คริสถอดเสื้อคลุมตัวเองออก เผยให้เห็นกล้ามเนื้อได้สัดส่วนอย่างผู้ชาย ร่างสูงสอดแก่นกายที่ตื่นตัวเต็มที่ของตัวเองเข้าไปในช่องทางทีเดียวจนสุดความยาวโดยไม่สนใจว่าคนข้างใต้จะเจ็บแค่ไหน ตอนนี้เขาก็แค่....อยากจะเอาชนะให้ได้ และอยากจะสำเร็จความใคร่ของตัวเองให้เสร็จภายในตัวคนคนนี้เร็วๆ........มันก็แค่นั้น!
“โอ๊ย ผมเจ็บ” ชานยอลร้องเสียงหลง น้ำตาเม็ดใสไหลอาบแก้ม ความเจ็บจากช่วงล่างแผ่ซ่านไปทั่วทั้งกาย คริสไม่สนใจเสียงร้องของชานยอล เขากระแทกแก่นกายเข้าไปจนสุดก่อนจะสอดใส่เข้าออกเป็นจังหวะ เลือดสีสดผลจากช่องทางที่ฉีกขาดไหลย้อนออกมาทุกครั้งที่เข้าไปข้างใน ร่างโปร่งร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด คริสกระแทกเข้าออกซ้ำๆ ช่องทางของชานยอลตอดรัดเขาแน่นจนร่างสูงแทบคลั่ง ร่างสูงส่งเสียงครางอย่างสุขสมในลำคอ ชานยอลที่มองอยู่พยายามสะกัดกั้นหยาดน้ำตาเอาไว้ เขาไม่แน่ใจนักว่ามันเพราะความเจ็บจากช่วงล่างหรือเพราะกำลังเสียใจอยู่กันแน่
คริสยังคงโถมตัว สอดใส่แก่นกายเข้าไปในตัวอีกคน ร่างสูงเร่งจังหวะเข้าออกเร็วขึ้นจนสะโพกมนยกตัวขึ้นจากพื้นเตียง มือใหญ่ลูบไล้ไปตามสะโพกเพื่อระบายอารมณ์ ปากหนากัดปากด้วยความเสียวซ่าน ช่องทางของชานยอลตอดรัดเขาดีเหลือเกิน
ชานยอลที่ตอนนี้เริ่มคลายความเจ็บปวดลงไปบ้างแล้ว เริ่มถูกทักทายด้วยอารมณ์ใหม่ ........ ความเสียวซ่าน ....... ความต้องการ คือสองสิ่งที่เขารู้สึกตอนนี้ แม้ใจของเขาอยากจะผลักไสสัมผัสจากคนตรงหน้านี้เพียงใด แต่ร่างกายของเขากลับร้องเรียกหามันมากขึ้น สติเพียงน้อยนิดของชานยอลสั่งให้เขาหันหน้าหนี ไม่มองการกระทำของอีกคน จะให้เขามองได้อย่างไร จะให้ดูร่างกายตัวเองตอบรับสัมผัสคนคนนี้ได้อย่างไรกัน!!!
“มอง!!!” เสียงเข้มออกคำสั่ง ร่างโปร่งยังคงหันหน้าหนีมองไปนอกหน้าต่างเช่นเดิม คริสจับคางชานยอลให้หันมามองตน
“ดูให้ดี ชานยอล ว่าร่างกายนายมันเรียกหาฉันแค่ไหน!!!”
คริสกระแทกแก่นกายไปโดนจุดกระสันของร่างโปร่ง ชานยอลเผลอครางออกมาอย่างลืมตัว ความเสียวซ่านระลอกใหม่ที่แรง และเร่าร้อนกว่าครั้งไหนๆ แล่นผ่านไปทั่วร่าง ร่างสูงยกยิ้มกับปฎิกริยาของชานยอล คริสกระแทกซ้ำๆที่จุดเดิม ชานยอลยิ่งส่งเสียงครางออกมา
“อ๊ะ....อ๊า.....อื้อ” แม้ชานยอลจะพยายามกัดปากกั้นเสียงครางแค่ไหน แต่เขาก็ต้องแพ้ต่อความเสียวซ่านภายในอยู่ดี คริสโน้มหน้าเข้ามาหาชานยอล ลิ้นร้อนเลียหยดเลือดที่ติดอยู่บนกลีบปากร่างโปร่งก่อนจะดูดเม้มเบาๆ
“ครางชื่อฉันสิ” ร่างสูงถอนแก่นกายออกมาทั้งหมด ก่อนจะกระแทกกลับเข้าไปจนสุด
“อ๊า....อื้อ....อ๊ะ” คริสสะกิดยอดอกชานยอลเบาๆเร่งอารมณ์คนใต้ร่าง ร่างโปร่งส่งเสียงครางออกมาทันที
“อื้อออ” ดวงตากลมโตหยาดเยิ้มไปด้วยแรงราคะ ร่างสูงก้มลงเลียเบาๆที่ยอดอกอีกฝ่าย ก่อนจะขบเม้มสร้างความเสียวซ่าน ด้านล่างเขาก็ยังคงสอดใส่เข้าออกซ้ำๆ
“อ๊า....อื้อ....คุณ..อ๊ะ คริส” สุดท้ายสติ และความยั้งคิดของชานยอลหลุดหายไปเพราะการกระทำของร่างสูง
“อื้ออ....คริส” เสียงเนื้อกระทบเนื้อสอดประสานกับเสียงครางของชานยอล คริสยกยิ้มพอใจ
“เรียกชื่อฉันดังๆสิ”
“คุณคริส.......อ๊า......อื้อ....คริส.....” ร่างโปร่งร้องเรียกชื่ออีกฝ่ายหลายครั้ง คริสประกบปากจูบมอบรสจูบที่เร่าร้อนให้กับคนใต้ร่างก่อนจะละออกมาอย่างอ้อยอิ่ง
“อื้มมม.........อื้อออ...........คุณคริส” ชานยอลมองใบหน้าอีกฝ่ายด้วยดวงตาหยาดเยิ้ม ยิ่งเร่งอารมณ์ดิบภายในร่างสูงขึ้นไปอีก คริสกระแทกเข้าออกแรงๆหลายที
“อ๊า ...........อื้อ......คุณ..คริส....มะ ไม่ไหวแล้ว” ในที่สุดชานยอลก็ปลดปล่อยออกมา เช่นเดียวกับร่างสูงที่หลั่งในตัวอีกฝ่าย
คริสล้มตัวนอนข้างๆร่างโปร่งที่นอนหอบแทบจะหลับอยู่ร่อมร่อ ฝ่ามือใหญ่เชยคางอีกฝ่ายขึ้นมามองตนก่อนจะออกแรงบีบจนชานยอลนิ้วหน้า
“จำไว้ ว่าอย่าทำเก่งกับฉันอีก!!!” คริสยกยิ้มร้าย ร่างโปร่งที่เหนื่อยอ่อนเปรยตามองด้วยหยาดน้ำตาก่อนจะเข้าสู่ห้วงนิทรา กิจกรรมเมื่อครู่ทำเขาเสียพลังงานไปเยอะทีเดียว
“หึ ได้แค่นี้เองหรอ ปาร์คชานยอล” คริสหัวเราะในลำคอ
----------------------------------------
ร่างโปร่งนอนหลับไปหลายชั่วโมง กว่าจะตื่นก็ล่วงเข้าเวลาเกือบเย็นแล้ว ชานยอลค่อยๆพลิกตัวไปมาสองสามทีก่อนจะต้องชะงักเมื่อความเจ็บจากช่วงล่างแล่นผ่านไปทั่วร่าง ชานยอลร่างโอดครวญขึ้นมาทันที
“โอ๊ยยย “ ชานยอลนิ้วหน้าด้วยความเจ็บปวดที่แล่นเป็นริ้วมาจากสะโพก
“ตื่นแล้วหรอ” คริสกระซิบข้างหูชานยอล ลิ้นร้อนแตะเบาๆให้พอรู้สึกเสียว ชานยอลรีบผลักเขาออกห่างทันที
“กลัวฉันรึไง” ร่างโปร่งพยายามพลิกตัวหันหลังให้ แต่ยิ่งขยับสะโพกก็ยิ่งเจ็บ ชานยอลเม้มปากแน่นจนซีดไม่ยอมร้องออกมา
“อย่าขยับจะดีกว่า” คริสหัวเราะเบาๆก่อนจะดึงตัวชานยอลเข้าไปใกล้
“ปล่อยผม”
“อย่าดื้อกับฉันนักสิ” ร่างสูงเม้มริมฝีปากอีกฝ่ายเบาๆ ชานยอลสะบัดหน้าหนีไปอีกทาง คริสส่งเสียงขัดใจในลำคอก่อนจะเชยคางอีกฝ่ายให้หันมามองตน
“อยากให้ฉันลงโทษอีกรึไง หื้ม” ดวงตากลมโตที่ปริ่มน้ำตาจับจ้องใบหน้าคมด้วยความโกรธเคือง เขาไม่เข้าใจว่าทำไมร่างสูงถึงทำอย่างนั้นกับเขา แค่เพียงเพราะเขาแค่เถียง ขัดคำสั่ง ไม่เกรงกลัว แค่นั้นน่ะหรือ แล้วทำไมบทลงโทษนั่นถึง
ได้น่ากลัวและโหดร้ายขนาดนั้น จะให้เขาทำอะไรก็ได้ แต่ทำไมจะต้องลงโทษเขาด้วยวิธีนี้ คริสจะรู้มั้ยว่านั่นคือครั้งแรกของเขา ครั้งแรกที่เจ็บปวดและเต็มไปด้วยน้ำตา แต่จะพร่ำเพ้อมันให้ได้อะไร ในเมื่อคริสก็คงจะไม่สนใจความรู้สึกของคนถูกกระทำอย่างเขาหรอก จะสนใจทำไมในเมื่อไม่ได้รัก ใช่ จะสนใจไปทำไม ชานยอลย้อนถามตัวเองซ้ำไปซ้ำมา จะสนใจทำไมล่ะชานยอลเราก็ไม่ได้รักเขาเหมือนกัน.....ใช่มั้ย
ชานยอลมองคริสด้วยความโกรธ ริมฝีปากเม้มเข้าหากันจนซีด ร่างสูงเลื่อนมือไปเชยคางอีกฝ่าย ชานยอลสะบัดหน้าหนี แต่คริสยังคงไม่ลดละความพยายาม เขาดึงอีกคนเข้ามาใกล้มากกว่าเดิม ข้อนิ้วแกร่งเกลี่ยไปตามผิวแก้มเนียนนุ่ม
“อย่าแตะต้องตัวผม”
“หึหึ เมื่อกี้ฉันทำมากกว่าแตะ-ต้องอีกนะ” คริสยกยิ้ม จงใจพูดเน้นความหมาย
“ไอ้เลว”
“ แต่ไอ้เลวคนนี้ก็ทำให้นายครางชื่อฉันไม่หยุดนี่” ร่างสูงคลอเคลียอยู่กับกลีบปากอิ่มของชานยอล
“ไม่” เขาไม่อยากเจออีกแล้ว ฝันร้ายที่ร่างสูงมอบให้เขาเมื่อบ่าย ร่างโปร่งพยายามกั้นก้อนสะอื้นเอาไว้ ภาพการกระทำของอีกฝ่ายไหลย้อนเข้ามาในหัว ชานยอลพยายามบ่ายเบี่ยง ผลักไสอีกคนออกไป ร่างสูงรวบข้อมือทั้งสองก่อนจะออกแรงบีบจนอีกฝ่ายร้องโอดครวญ
“ปะ ปล่อย”
“เมื่อกี้นายยังครางเรียกชื่อฉัน...”
“หยุด อย่าพูดนะ” หยาดน้ำใสร่วงเผาะทันทีที่ได้ยินประโยคของอีกฝ่าย
“ฉันอยากจะให้นายได้ยินตอนนายบอกเรียกชื่อฉันนะว่ามัน......เซ็กซี่มากแค่ไหน”
“ฮึก อย่าพูดนะ หยุด” ชานยอลยกมือขึ้นปิดหู คริสกระชากมือเรียวออกอย่างแรง ร่างโปร่งพยายามยกมือขึ้นมาปิดอีกครั้งแต่ก็ไร้ผล เขาไม่อยากจะฟังมันอีกแล้ว ไม่อยากรับรู้อะไรอีกแล้ว
“ทำไม รับไม่ได้รึไง แค่ฉันพูดความจริงนี่ถึงขั้นไม่อยากฟังเลยหรอ หึ”
“ฮึก .....หยุดนะ” ร่างโปร่งส่ายหน้าไปมา คริสกระชากชานยอลให้ลุกขึ้นนั่ง ร่างโปร่งปริวไปตามแรงดึงอีกฝ่ายอย่าง่ายดาย
“ถ้าการมีอะไรกับฉัน มันแย่จนไม่กล้าฟังขนาดนั้น ฉันก็จะทำมันซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนนายชาชินกับสัมผัสของฉันคนนี้!!!!”
“ฮึก ฮือ….ทำไมต้องทำกับผมแบบนี้!!”
“ทำไมงั้นหรอ ทำไมใช่มั้ย........เพราะนายอวดดีกับฉัน และ......” คริสยกยิ้ม “ฉันก็แค่ต้องการ แค่นั้น” สิ้นเสียงคำพูดร่างสูง ทำนบน้ำตาของชานยอลก็แตกทันที..........คนตรงหน้านี่โหดร้ายเกินไป คริสไม่คิดจะสนใจเขาเลยสักนิด!!!
ร่างสูงที่เห็นคนตรงหน้าร้องไห้อย่างหนักถึงกับผงะไปชั่วครู่ เขาพูดแรงเกินไป โมโหใส่ร่างนี้มากเกินกว่าที่ร่างโปร่งจะรับไหว แวบเดียวเท่านั้นที่ความห่วงใยปรากฎในดวงตาร่างสูง มือใหญ่พยายามจะยกไปสัมผัสชานยอล แต่สุดท้ายเขาก็ชักมือกลับ ตาคมฉายแววเย็นชาดังเดิม
หลังจากนั้นคริสมองอีกฝ่ายด้วยสายตาราบเรียบไม่แฝงแววใดๆ เขารู้ดีว่าที่ชานยอลร้องไห้เป็นเพราะเขา แต่คนเย็นชาอย่างเขาไม่เคยอ่อนแอ ไม่เคยใจอ่อน และไม่เคยเห็นค่าของน้ำตา......
เมื่อก่อนตอนยังเป็นมนุษย์เขาก็ไม่เคยสนใจเวลาคนร้องไห้อยู่แล้ว ยิ่งมาเป็นแวมไพร์ด้วยยิ่งแล้วใหญ่ เขาคิดมาเสมอว่าน้ำตามันก็แค่ความอ่อนแอของมนุษ์ ไม่ได้มีค่าพอให้รู้สึกสงสารหรือเห็นใจ.....
ร่างสูงลุกออกจากเตียง หยิบเสื้อผ้าใส่ลวกๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องไป การที่เขาลุกออกไปเป็นเพราะเขาเริ่มเบื่อที่จะดูและฟังเสียงร้องไห้ของชานยอล หรือ เพราะทนไม่ได้ที่จะอยู่เห็นน้ำตาของชานยอลกันแน่!!!
............................................................................................................
เราจะแก้แค้นแทนชานยอลเองงงงง .สาดกระเทียมใส่คริส 
