บ้าน
"พี่คริส.......คืนนี้เทาไม่อยู่ มาหาผมหน่อยนะฮะ" เสียงออดอ้อนดังมาตามปลายสาย คริสเองก็แปลกใจที่ชานยอลหาเบอร์เขามาจากที่ไหน...หรืออาจจะเพราะแอบเมมมาจากเครื่องของจื่อเทา....
การมีอะไรกับแฟนเพื่อนปัญหาใหญ่ที่ควรหลีกเลี่ยงคืออาการ 'ติดใจ' จริงๆทั้งคริสและเทาเองก็เคยเล่นพนันลักษณะนี้มาแล้ว เพียงแต่เขาทั้งสองมักจะเปลี่ยนตัวละครที่นำมาพนันกันไปเรื่อยๆ ความรู้สึกของเขาทั้งสองมันเหมือนการได้ชัยชนะที่สามารถป้อเมียเพื่อนให้ติดกับได้ และก็มีเพียงไม่กี่ครั้งที่ตัวละครของพวกเขาทั้งสองไม่ยอมโอนอ่อนหรือจำยอมกับอีกฝั่ง........
วันนี้จื่อเทาติดงานเกี่ยวกับการเจรจาธุรกิจที่เกาะเชจู.....นั่นคือสาเหตุที่ทำให้ชานยอลตัดสินใจโทรหาคริส เมื่อรู้ว่าคริสยังไม่กลับแคนาดาและยังอยู่ที่เกาหลี.....
"อย่าเล่นนอกเกมส์" คือคำพูดที่ทั้งคริสและเทาเคยตกลงกันไว้นานมาแล้วก่อนที่จะเริ่มเล่นเกมส์แรกด้วยกันกับแบคฮยอน......แบคฮยอนคือรุ่นน้องที่คณะและเป็นแฟนของคริสตอนคริสเรียนที่เกาหลี....สีหน้าในคืนนั้นของแบคฮยอนไม่แตกต่างจากสีหน้าของชานยอลตรงระเบียงเท่าใดนัก....แต่ที่ไม่เหมือนกันคือแบคฮยอนตัดสินใจเลิกรากับคริสหลังจากเหตุการณ์วันนั้น.....เพราะจิตใจของแบคฮยอนเริ่มถลำลึกไปกับจื่อเทา...
ใบหน้าคมขบคิดเพื่อหาทางออก.....ชานยอลคือคนที่เขาติดใจ....ด้วยรูปร่างหน้าตา ลีลาและความเร่าร้อนทำให้คริสตัดสินใจตอบตกลงว่าจะไปหาชานยอลคืนนี้อีกครั้ง......
ริมฝีปากบางแย้มยิ้มด้วยความดีใจเมื่อเสียงปลายสายตอบตกลงและนัดแนะเวลาที่สะดวก......
ช่วงหัวค่ำของวัน หลังจากคริสเคลียร์งานและเอกสารเกี่ยวกับหุ้นที่ร่วมลงทุนกับจื่อเทาเรียบร้อยแล้ว.....ร่างสูงโปร่งก็มาหยุดยืนหน้าห้องพักของเพื่อนรัก.....น่าประหลาดใจเล็กน้อยที่คริสชวนชานยอลมาที่ร.ร.ที่เขาพักแต่ชานยอลไม่ตอบตกลง....โดยให้เหตุผลว่าการทำอะไรกันในที่ที่มีกลิ่นกายของจื่อเทาอย่างเช่นในห้องนอน มันคงจะดูเร้าอารมณ์พิลึก....
"มาแล้วฮะ.....ที่รัก" ชานยอลร้องขานออกมาจากในครัวหลังจากได้ยินเสียงกริ่ง
ร่างบางที่สวมเพียงเสื้อกล้ามแขนกว้างดูเย้ายวนไม่ใช่น้อยยามที่ยกอ้อมแขนโอบรอบต้นคอคริส ดวงตาคมเหลือบไปเห็นเนินอกสีชมพูที่เคยผ่านมือคริสในคืนนั้น....
"หิวไหมฮะ....ผมลงมือทำอาหารเองเลยนะ" มือเรียวบางยกขึ้นกอดแขนคนตัวสูงโปร่งและเดินจูงเข้ามาในห้องพัก
"พี่ทานอะไรมาบ้างแล้วครับ....ตอนนี้อยากทานของหวาน......มากกว่า" ดวงตาคมจับจ้องร่างบางอย่างมีความนัยน์ มือหนาล้วงเข้าไปใต้กางเกงของชานยอลด้านหลัง และแกล้งคลึงสะโพกที่เย้ายวนนั้นเล่น
เสียงหัวเราะของทั้งคริสและชานยอลประสานกัน ทั้งสองหยอกล้อประหนึ่งคู่รักข้าวใหม่ปลามัน.......โดยลืมคิดไปว่านี่คือแฟนของเพื่อน
หลังจากทานอาหารเย็นเสร็จ....ชานยอลลงมือเก็บอาหารและจานชามบนโต๊ะลงมาทำความสะอาด ร่างบางสวมผ้ากันเปื้อนและลงมือล้างจานทีละใบ.......คริสค่อยๆแกล้งเดินมาโอบกอดชานยอลจากทางด้านหลังและฝังปลายจมูกโด่งไว้บริเวณหัวไหล่ที่หอมละมุน....ร่างบางเอียงคอหลบเมื่อเกิดอาการจั๊กกะจี๋จากไรหนวดของคริส....
"ในครัวจะตื่นเต้นไหมครับ" แขนแกร่งโอบอุ้มร่างบางของชานยอลมาวางไว้ตรงขอบอ่างล้างจาน.....ริมฝีปากหนาพรมจูบตามซอกคอขาวเนียน สลับกับดูดดุนลิ้นเล็กของชานยอลไว้ด้วยความหลงใหล
"คิกๆ ไม่เอาฮะพี่คริส กับพื้นกระเบื้องแบบนี้ผมเจ็บหลังแย่" ชานยอลแสร้งผลักอกหนาไว้ และห้ามปรามด้วยท่าทางที่ดูจะยั่วยวนเขาเสียมากกว่า......
หลังจากทำความสะอาดในห้องครัวเสร็จ.....ห้องนอนคือสถานที่ที่คริสและชานยอลจะเริงรักกัน.....
คริสนั่งลงไปที่เตียงนุ่มโดยมีชานยอลขึ้นมานั่งทาบทับร่างของเขาไว้......ริมฝีปากบางไล่จูบจากสันคางที่มีไรหนวดของคริสและเลื่อนจ่อตรงริมฝีปาก ชานยอลขบกัดริมฝีปากล่างของคริสไว้จนบวมเจ่อ....ลิ้นเล็กแลบเลียริมฝีปากของคริสเบาๆ ทั้งสองแลกรสจูบกันอยู่อย่างนั้นและไม่นานกิจกรรมที่เร่าร้อนก็เกิดขึ้นอีกครั้ง...
"อาาา น้องชานเก่งมากๆเลยครับ...." เสียงครางกระเส่าดังเบาๆในลำคอของคริส ร่างกายของทั้งสองบดเบียดกันจนได้ยินเสียงเนื้อกระทบเนื้อลั่นห้องนอน
"อือออ....พี่คริสฮะ.....ผมก็หลงพี่คริสแล้ว อ้าาา" ร่างบางเคลื่อนไหวตามจังหวะกระแทกถี่รัว มือหนารั้งสะโพกบางของชานยอลดึงเข้าหาตัวหลายครั้งและคริสก็ยกสะโพกสวนขึ้นจนชานยอลต้องส่ายหน้าไปมาด้วยความสุขสม
"พี่ไปขอชานยอลกับไอ้เทาดีไหมครับ....." คริสเชยคางชานยอลขึ้นมามองหน้าเขา ในขณะที่ส่วนล่างของคนทั้งสองก็ยังคงปรนเปรอให้กันไปตามอารมณ์...
ใบหน้าสวยหวานยิ้มอย่างเขินอาย ชานยอลชอบใจที่ทำให้คริสหลงใหลในตัวเขาได้....ความเร่าร้อนของชานยอลดูจะเข้ากันได้ดีกับคริส...เสียงครวญครางเรียกหาซึ่งกันและกันดังระงมเป็นพักๆ....
เสียงโทรศัพท์จากเครื่องของชานยอลดังขึ้นตรงหัวนอน.....ชานยอลหยิบขึ้นมาดูและเห็นว่าเป็นชื่อของจื่อเทาเขาจึงเตรียมตัวจะกดวางสาย.....มือหนาของคริสรีบแย่งโทรศัพท์มากดรับแต่ไม่พูดทักทายเพื่อน....คริสกลับแกล้งกระแทกกระทั้นร่างบางจนเกิดเสียงร้องครวญครางของชานยอลดังระงมเข้าไปที่ปลายสาย....
"ไอ้คริส......แม่งเล่นนอกเกมส์อีกแล้ว"
เสียงจื่อเทาสบถอยู่อีกฟากฝั่งนึงของสาย.....จื่อเทาใจเย็นรอจนทั้งสองสิ้นสุดกิจกรรมเริงสวาท...เขารู้ดีว่าอีกไม่นานไอ้เพื่อนตัวแสบจะเซย์ฮัลโหลทักทายเขามาเอง...
"ว่าไง..... จื่อเทา แฮ่ก...แฮ่ก" คริสรับสายเพื่อนขณะที่ยังเหนื่อยหอบและนอนทาบทับร่างชานยอลคนรักของเพื่อนไว้....มือหนายังคงเคล้นคลึงหน้าอกของคนใต้ร่างสลับกับใช้ปลายจมูกซุกลงหอมซอกคอขาว....
"มึงนี่มันเหลือเกิน กูบอกแล้วว่าอย่าเล่นนอกเกมส์!" จื่อเทาต่อว่าเพื่อนรักด้วยน้ำเสียงที่ไม่จริงจังนัก
"มึงยังเคยเล่นนอกเกมกับแบคฮยอนเด็กกูเลย....มึงอย่าไอ้เทา.....กูว่า....กูชอบชานยอลอย่างที่มึงเคยชอบแบคฮยอน....คนนี้กูขอ"
"ไอ้คริส!......" จื่อเทาตะคอกใส่หูโทรศัพท์ลั่น ใบหน้าคมขบคิดถึงคำพูดเพื่อนรักก่อนจะตัดสินใจเอ่ยตอบ
"กูจะยกชานยอลให้มึงก็ได้.....ถ้ามึงตามแบคฮยอนกลับมา.....ถ้ามึงทำได้ มึงก็เอาชานยอลไป" จื่อเทากดวางสายไปด้วยความหวังว่ารักแรกของเขาจะหวนกลับมาอีกครั้ง แบคฮยอนคือคนที่ทำให้จื่อเทาใจเต้นทุกครั้งเมื่ออยู่ใกล้....
คริสหัวเราะเบาๆในลำคอ....เหตุการณ์นี้มันย้อนกลับไปหาจื่อเทาอีกครั้ง จื่อเทาเคยหลงใหลแบคฮยอนจนหัวปรักหัวปรำและเคยขอแบคฮยอนจากเขาเช่นกัน...น่าเสียดายที่แบคฮยอนขอยุติความสัมพันธ์ของทั้งสามลงก่อน โดยขอเป็นคนไปเอง......
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ร่างเล็กที่ดูสง่างามของใครคนหนึ่งกำลังนั่งจิบกาแฟช้าๆ.....อายไลเนอร์ถูกแต่งแต้มกรีดเขียนที่หางตาให้ดูเฉี่ยวคม.....แบคฮยอนนั่งรอคริสมารับ....แค่เพียงไม่นานร่างสูงโปร่งก็ก้าวเข้ามาในร้านกาแฟ.....ร่างเล็กวิ่งไปโอบกอดคริสด้วยความถวิลหา...ใบหน้าหวานซุกลงตรงแผงอกอุ่น....นานแล้วนะที่ไม่เจอกัน...
"พี่คริสเหมือนเดิมเลยนะฮะ น้ำหอมก็ใช้กลิ่นเดิม....แต่พี่ดูหล่อขึ้นเยอะ" แบคฮยอนยิ้มตาหยี...ปากบางพร่ำพูดเหมือนเด็กรู้มากอย่างเคย
"พี่ดีใจนะที่โทรไปแล้วเรายังรับสาย....เอ่อ.....จื่อเทาคิดถึงนายมากนะแบค..." ใบหน้าของคริสลังเลก่อนจะเอ่ยพูดถึงจื่อเทา
"ผมตัดสินใจหนีมาเพราะอยากจบเรื่องของเรา 3 คน ผม....ผม...กลัวจะรักเทามากกว่าพี่คริส..." แบคฮยอนคิดที่จะหนีหัวใจตัวเอง เมื่อเขาเริ่มรู้สึกถลำลึกกับความสัมพันธ์ระหว่างเขากับจื่อเทา
"มันผ่านไปนานแล้ว.....พี่ไม่ได้ใส่ใจแล้วล่ะ" คริสเอ่ยปลอบแบคฮยอนพร้อมทั้งตบเบาๆที่บ่าของเขา
....เรื่องราวเกมส์พนันนั้นมีส่วนให้แบคฮยอนเจ็บช้ำ ทั้งแบคฮยอนและจื่อเทาเผลอเล่นนอกเกมส์ คริสเข้าใจดีกับความรู้สึกของคนทั้งสองและคริสเองก็มีส่วนผิดที่ทำให้เรื่องนี้เกิดขึ้น...แต่ยังไงๆมันก็เป็นอดีต
เย็นวันนี้จื่อเทาดูร้อนรนตื่นเต้นผิดปกติจนชานยอลสังเกตเห็น.....ดวงตากลมโตของชานยอลเหลือบมองจื่อเทาอยู่ห่างๆเขารู้ดีว่าวันนี้คริสจะพาแขกคนสำคัญมา....แต่ชานยอลยังไม่ล่วงรู้ถึงความสัมพันธ์ของคนทั้งสาม....
เสียงกริ่งประตูดังที่หน้าห้องพัก.....จื่อเทาก้าวเท้าตรงไปเปิดประตูด้วยความว่องไว...พยอนแบคฮยอน...คนที่ทำให้จื่อเทาจำฝังใจกำลังยืนเคียงข้างคริส ภาพเดิมซ้ำๆที่เขาเห็นจนชินตาเมื่อหลายปีก่อน....
"สบายดีไหม....จื่อเทา" เสียงเล็กเอ่ยทักทายเจ้าของห้อง
จื่อเทารู้สึกประหม่าเล็กน้อยแต่ก็ยิ้มรับกับร่างเล็กนั้น.....
"ชานยอล.....พี่คิดถึงเราจังครับ" คริสผละจากเอวบางของแบคฮยอนเดินตรงไปโอบกอดร่างหอมเย้ายวนของชานยอลที่นั่งมองเขาอยู่ตรงโซฟา
"ชานยอล...นี่แบคฮยอนนะ แฟนเก่าพี่เองครับแล้วก็เป็นรักแรกของไอ้เทา" คริสแนะนำให้ทั้งสองรู้จักกัน ชานยอลยิ้มรับบางๆกับแบคฮยอนพร้อมจูงมือคริสเดินพาไปทางห้องครัว
"โทรไปไม่ค่อยจะรับ เรียนหนักเหรอครับ อย่างนี้ต้องทำโทษเด็กดื้อนะ พี่จะตีก้นลายเอาให้ไม่ได้นอนเลย" คริสแสร้งฟาดเบาๆไปที่สะโพกชานยอล เสียงหัวเราะคิกคักของทั้งคริสและชานยอลดังเล็ดลอดออกมาโดยจื่อเทาและแบคฮยอนหาได้สนใจไม่.....
"นายรู้ไหมว่าฉันคิดถึงนายแค่ไหน! แบคฮยอน" จื่อเทาคว้าข้อมือบางของแบคฮยอนขึ้นมาจับทั้งสองข้าง ร่างเล็กหลบสายตาคมของคนที่เคยทำให้เขาถลำลึก....
"ฉันก็คิดถึงนายไม่แพ้กัน......แต่เรื่องที่เราทำมันเป็นสิ่งผิด...." แบคฮยอนเอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงที่ขาดช่วงจากความเสียใจ
"ความรักไม่มีคำว่าผิด มองตาฉันสิ แล้วตอบว่านายยังรักฉัน...แบคฮยอน" จื่อเทาจับคางของแบคฮยอนให้มองใบหน้าเขา แบคฮยอนพยักหน้าตอบเขาช้าๆ.....จื่อเทายิ้มออกมาด้วยความดีใจ .......ริมฝีปากหนาของจื่อเทาโน้มลงจูบแบคฮยอนด้วยความคิดถึงสุดหัวใจ...
ร่างเล็กภายใต้อ้อมกอดของจื่อเทาสั่นไหวเบาๆมือบางถูกจับไว้ทั้งสองข้างแต่แบคฮยอนก็ไม่ขัดขืน......ริมฝีปากเล็กถูกจื่อเทาสอดแทรกลิ้นร้อนเข้าไปจนแบคฮยอนเริ่มหวั่นไหว
ทั้งคริสและชานยอลไม่รู้ว่าที่ด้านนอกส่วนของโซนห้องรับแขกเกิดอะไรขึ้น....ชานยอลเดินนำคริสออกมาและพบกับจื่อเทาที่กำลังซุกไซร้ซอกคอขาวเนียนของแบคฮยอน....
"บ้าจริง จื่อเทา....ตรงนี้เลยเหรอ" ชานยอลสบถออกมาและหันหลังพร้อมจะเดินหนี มือหนาของคริสรั้งเอวบางไว้ คริสแสร้งพูดกระตุ้นอารมณ์ชานยอลเมื่อเขานึกสนุก...
"หึงเทาเหรอครับ.......งั้นพี่ช่วยให้ไอ้เทามันหึงชานยอลดีไหม" คริสผลักร่างบางลงไปที่โซฟาตัวใหญ่.....ร่างสูงโปร่งทาบทับลงไปก่อนที่จะดูดดุนริมฝีปากบางไว้......
น่าตื่นเต้นชะมัด 2 คู่ที่อยู่คนละมุมห้อง.........
มือหนาปลดกระดุมของชานยอลออก คริสลูบไล้ผิวเนียนแผ่วเบาและเริ่มรุกเร้าอย่างเคย..........จื่อเทาเหลือบไปเห็นร่างของคนสองคนบนโซฟา....ริมฝีปากหนายกยิ้มเมื่อมองไปยังร่างคริส.....ไอ้นี่ชอบโชว์เพื่อนเหมือนสมัยเรียนไม่เคยเปลี่ยน....
กิจกรรมอันเร่าร้อนของคนทั้งสี่ช่วยสร้างอุณหภูมิความร้อนของห้อง.....แบคฮยอนนอนพาดไปกับพื้นพรมในขณะที่จื่อเทากำลังกระแทกกระทั้นเขา....มือเล็กผลักหน้าขาจื่อเทาออกเมื่อแบคฮยอนรู้สึกเจ็บ...ริมฝีปากหนาช่วยพรมจูบระบายความเจ็บปวดให้ร่างเล็ก
"ขึ้นให้ฉันหน่อยสิ" มือหนาพลิกจับร่างเล็กของแบคฮยอนให้ขึ้นมาบนตัวเขา.....แบคฮยอนยกสะโพกขาวขึ้นลงช้าๆ เสียงครวญครางของคนทั้งสี่ดังอื้ออึงไปทั่วทั้งห้อง....
ไม่นานนักทั้งจื่อเทากับแบคฮยอนก็สุขสมและถึงฝั่งฝัน........
"ฉันคิดถึงคริส......ฉันอยากไปสนุกกับเขา" แบคฮยอนลุกขึ้นจากพื้นพรมและเดินตรงไปยังร่างของคนสองคนที่กำลังระเริงรักกันตรงโซฟา
ร่างเล็กโอบกอดคริสจากทางข้างหลังและจูบไปตามติ่งหูของร่างสูงโปร่ง.......เมื่อคริสรู้สึกได้ว่าแบคฮยอนต้องการอะไร มือหนาจึงเอื้อมไปลูบไล้ร่างเล็กและผละใบหน้าจากริมฝีปากชานยอลหันไปจูบสัมผัสที่ริมฝีปากแบคฮยอนแทน......แบคฮยอนดูดดุนลิ้นร้อนนั้นไว้ด้วยความต้องการจะรื้อฟื้นความหลังกับอดีตคนรัก เขาเองก็รักคริสไม่น้อยไปกว่าเทาเช่นกัน......
"นี่เกมส์ของฉัน ฉันไม่ให้นายเล่น!" ชานยอลตวาดใส่แบคฮยอนพร้อมทั้งผลักใบหน้าคริสให้ออกมาจากแบคฮยอน
"พี่คริส!ผมเป็นคนคุมเกมส์ พี่ต้องฟังผม" ชานยอลผลักร่างของคริสให้นอนหงาย สะโพกกลมมนกดทับลงไปบนส่วนกลางของคริสช้าๆและขยับขึ้นลง....อย่างคนต้องการเอาชนะ
"อือออ ชานยอลครับ อย่ากดลงมาแบบนั้น อาาา...เดี๋ยวพี่ไม่รอเรานะ" คริสครางเสียงต่ำบ่งบอกถึงความสุขสมในตอนนี้
ชานยอลไม่เปิดโอกาสให้แบคฮยอนเข้ามาเล่นเกมส์นี้ด้วย ริมฝีปากบางโน้มจูบคริสไว้ ทุกส่วนในร่างกายของคริสชานยอลได้จับจองไว้หมดแล้ว......
"เด็กขี้หวงนี่นา" คริสแกล้งแซวชานยอลที่กำลังสนุกอยู่บนร่างกายเขา....
"แล้วถ้ากับฉันล่ะ หวงไหม" จื่อเทาโน้มใบหน้าเข้าไปหาชานยอลและดูดดุนริมฝีปากบาง มือหนาลูบไล้ไปที่สะโพกกลมมนของคนเคยรักไว้
"กูหวง!" คริสผลักเทาออกจากใบหน้าของชานยอล ทั้งสี่คนหัวเราะเบาๆสลับกับเสียงร้องครวญครางในห้องพัก.......
หลังจากทั้งสี่คนเสร็จสิ้นกิจกรรมเริงรัก ....ชานยอลก็เดินยิ้มกริ่มและไปเปิดทีวีจอใหญ่
"ดูนี่กันเถอะฮะ"
........ภาพในจอมีทั้ง คริสและชานยอลที่กำลังร่วมรักกันในห้องนอนรวมถึงที่โซฟาเมื่อครู่......ภาพของจื่อเทาและแบคฮยอนตรงพื้นพรมห้องรับแขกที่แลดูเร่าร้อน.... ทั้งคริสและเทามองภาพในจอด้วยความตกใจ......คลิปพวกนี้คืออะไร.... นี่ชานยอลจะถ่ายคลิปพวกนั้นไว้ทำไม
"ฝีมือตั้งกล้องของนายก็เจ๋งดีนะชานยอล" เสียงแบคฮยอนเอ่ยชมในความสามารถของชานยอล
"ต้องขอบใจนายมากกว่าที่ช่วยฉันเลือกยี่ห้อกล้อง" ชานยอลยิ้มตอบรับแบคฮยอนด้วยความขบขัน
"พี่คริส จื่อเทา ผมแนะนำให้รู้จักแบคฮยอนเพื่อนรักสมัยเรียนของผมหรือยังฮะ โลกกลมจริงๆ" ชานยอลและแบคฮยอนหลุดหัวเราะออกมาในขณะที่ทั้งคริสและเทากำลังเบิกตากว้างกับภาพในจอที่ชัดเจนทุกมุมมอง
"คลิปนี้จะถูกเผยแพร่ไปยังบริษัทคู่ค้าที่พวกพี่กำลังจะร่วมทุน คงไม่สนุกแน่ๆนะฮะ........"
"นี่มัน......อะไรกันชานยอล" คริสตัดสินใจเอ่ยถามด้วยความมึนงง
"ถือว่าหายกันไงฮะ ทั้งผมและแบคฮยอนขอเงินพนันของพวกเราด้วย.... คนละสองแสนวอน รับรองเรื่องเงียบ" ชานยอลและแบคฮยอนยืนหัวเราะชอบใจที่ตลบหลังทั้งคริสและเทาได้....ทั้งสองยืนหน้าซีดเซียวที่ถูกเมียเพื่อนเล่นงานแบบนี้.....
นี่ล่ะครับการเล่นเมียเพื่อนก็ถูกเมียเพื่อนเล่นกลับ.......แต่ยังไงพวกผมก็ว่าคุ้มนะ.....
END จบจริงๆละนะ ฮิ แทคในทวิต #เมียเพื่อนเหมือนเมียเรา
การมีอะไรกับแฟนเพื่อนปัญหาใหญ่ที่ควรหลีกเลี่ยงคืออาการ 'ติดใจ' จริงๆทั้งคริสและเทาเองก็เคยเล่นพนันลักษณะนี้มาแล้ว เพียงแต่เขาทั้งสองมักจะเปลี่ยนตัวละครที่นำมาพนันกันไปเรื่อยๆ ความรู้สึกของเขาทั้งสองมันเหมือนการได้ชัยชนะที่สามารถป้อเมียเพื่อนให้ติดกับได้ และก็มีเพียงไม่กี่ครั้งที่ตัวละครของพวกเขาทั้งสองไม่ยอมโอนอ่อนหรือจำยอมกับอีกฝั่ง........
วันนี้จื่อเทาติดงานเกี่ยวกับการเจรจาธุรกิจที่เกาะเชจู.....นั่นคือสาเหตุที่ทำให้ชานยอลตัดสินใจโทรหาคริส เมื่อรู้ว่าคริสยังไม่กลับแคนาดาและยังอยู่ที่เกาหลี.....
"อย่าเล่นนอกเกมส์" คือคำพูดที่ทั้งคริสและเทาเคยตกลงกันไว้นานมาแล้วก่อนที่จะเริ่มเล่นเกมส์แรกด้วยกันกับแบคฮยอน......แบคฮยอนคือรุ่นน้องที่คณะและเป็นแฟนของคริสตอนคริสเรียนที่เกาหลี....สีหน้าในคืนนั้นของแบคฮยอนไม่แตกต่างจากสีหน้าของชานยอลตรงระเบียงเท่าใดนัก....แต่ที่ไม่เหมือนกันคือแบคฮยอนตัดสินใจเลิกรากับคริสหลังจากเหตุการณ์วันนั้น.....เพราะจิตใจของแบคฮยอนเริ่มถลำลึกไปกับจื่อเทา...
ใบหน้าคมขบคิดเพื่อหาทางออก.....ชานยอลคือคนที่เขาติดใจ....ด้วยรูปร่างหน้าตา ลีลาและความเร่าร้อนทำให้คริสตัดสินใจตอบตกลงว่าจะไปหาชานยอลคืนนี้อีกครั้ง......
ริมฝีปากบางแย้มยิ้มด้วยความดีใจเมื่อเสียงปลายสายตอบตกลงและนัดแนะเวลาที่สะดวก......
ช่วงหัวค่ำของวัน หลังจากคริสเคลียร์งานและเอกสารเกี่ยวกับหุ้นที่ร่วมลงทุนกับจื่อเทาเรียบร้อยแล้ว.....ร่างสูงโปร่งก็มาหยุดยืนหน้าห้องพักของเพื่อนรัก.....น่าประหลาดใจเล็กน้อยที่คริสชวนชานยอลมาที่ร.ร.ที่เขาพักแต่ชานยอลไม่ตอบตกลง....โดยให้เหตุผลว่าการทำอะไรกันในที่ที่มีกลิ่นกายของจื่อเทาอย่างเช่นในห้องนอน มันคงจะดูเร้าอารมณ์พิลึก....
"มาแล้วฮะ.....ที่รัก" ชานยอลร้องขานออกมาจากในครัวหลังจากได้ยินเสียงกริ่ง
ร่างบางที่สวมเพียงเสื้อกล้ามแขนกว้างดูเย้ายวนไม่ใช่น้อยยามที่ยกอ้อมแขนโอบรอบต้นคอคริส ดวงตาคมเหลือบไปเห็นเนินอกสีชมพูที่เคยผ่านมือคริสในคืนนั้น....
"หิวไหมฮะ....ผมลงมือทำอาหารเองเลยนะ" มือเรียวบางยกขึ้นกอดแขนคนตัวสูงโปร่งและเดินจูงเข้ามาในห้องพัก
"พี่ทานอะไรมาบ้างแล้วครับ....ตอนนี้อยากทานของหวาน......มากกว่า" ดวงตาคมจับจ้องร่างบางอย่างมีความนัยน์ มือหนาล้วงเข้าไปใต้กางเกงของชานยอลด้านหลัง และแกล้งคลึงสะโพกที่เย้ายวนนั้นเล่น
เสียงหัวเราะของทั้งคริสและชานยอลประสานกัน ทั้งสองหยอกล้อประหนึ่งคู่รักข้าวใหม่ปลามัน.......โดยลืมคิดไปว่านี่คือแฟนของเพื่อน
หลังจากทานอาหารเย็นเสร็จ....ชานยอลลงมือเก็บอาหารและจานชามบนโต๊ะลงมาทำความสะอาด ร่างบางสวมผ้ากันเปื้อนและลงมือล้างจานทีละใบ.......คริสค่อยๆแกล้งเดินมาโอบกอดชานยอลจากทางด้านหลังและฝังปลายจมูกโด่งไว้บริเวณหัวไหล่ที่หอมละมุน....ร่างบางเอียงคอหลบเมื่อเกิดอาการจั๊กกะจี๋จากไรหนวดของคริส....
"ในครัวจะตื่นเต้นไหมครับ" แขนแกร่งโอบอุ้มร่างบางของชานยอลมาวางไว้ตรงขอบอ่างล้างจาน.....ริมฝีปากหนาพรมจูบตามซอกคอขาวเนียน สลับกับดูดดุนลิ้นเล็กของชานยอลไว้ด้วยความหลงใหล
"คิกๆ ไม่เอาฮะพี่คริส กับพื้นกระเบื้องแบบนี้ผมเจ็บหลังแย่" ชานยอลแสร้งผลักอกหนาไว้ และห้ามปรามด้วยท่าทางที่ดูจะยั่วยวนเขาเสียมากกว่า......
หลังจากทำความสะอาดในห้องครัวเสร็จ.....ห้องนอนคือสถานที่ที่คริสและชานยอลจะเริงรักกัน.....
คริสนั่งลงไปที่เตียงนุ่มโดยมีชานยอลขึ้นมานั่งทาบทับร่างของเขาไว้......ริมฝีปากบางไล่จูบจากสันคางที่มีไรหนวดของคริสและเลื่อนจ่อตรงริมฝีปาก ชานยอลขบกัดริมฝีปากล่างของคริสไว้จนบวมเจ่อ....ลิ้นเล็กแลบเลียริมฝีปากของคริสเบาๆ ทั้งสองแลกรสจูบกันอยู่อย่างนั้นและไม่นานกิจกรรมที่เร่าร้อนก็เกิดขึ้นอีกครั้ง...
"อาาา น้องชานเก่งมากๆเลยครับ...." เสียงครางกระเส่าดังเบาๆในลำคอของคริส ร่างกายของทั้งสองบดเบียดกันจนได้ยินเสียงเนื้อกระทบเนื้อลั่นห้องนอน
"อือออ....พี่คริสฮะ.....ผมก็หลงพี่คริสแล้ว อ้าาา" ร่างบางเคลื่อนไหวตามจังหวะกระแทกถี่รัว มือหนารั้งสะโพกบางของชานยอลดึงเข้าหาตัวหลายครั้งและคริสก็ยกสะโพกสวนขึ้นจนชานยอลต้องส่ายหน้าไปมาด้วยความสุขสม
"พี่ไปขอชานยอลกับไอ้เทาดีไหมครับ....." คริสเชยคางชานยอลขึ้นมามองหน้าเขา ในขณะที่ส่วนล่างของคนทั้งสองก็ยังคงปรนเปรอให้กันไปตามอารมณ์...
ใบหน้าสวยหวานยิ้มอย่างเขินอาย ชานยอลชอบใจที่ทำให้คริสหลงใหลในตัวเขาได้....ความเร่าร้อนของชานยอลดูจะเข้ากันได้ดีกับคริส...เสียงครวญครางเรียกหาซึ่งกันและกันดังระงมเป็นพักๆ....
เสียงโทรศัพท์จากเครื่องของชานยอลดังขึ้นตรงหัวนอน.....ชานยอลหยิบขึ้นมาดูและเห็นว่าเป็นชื่อของจื่อเทาเขาจึงเตรียมตัวจะกดวางสาย.....มือหนาของคริสรีบแย่งโทรศัพท์มากดรับแต่ไม่พูดทักทายเพื่อน....คริสกลับแกล้งกระแทกกระทั้นร่างบางจนเกิดเสียงร้องครวญครางของชานยอลดังระงมเข้าไปที่ปลายสาย....
"ไอ้คริส......แม่งเล่นนอกเกมส์อีกแล้ว"
เสียงจื่อเทาสบถอยู่อีกฟากฝั่งนึงของสาย.....จื่อเทาใจเย็นรอจนทั้งสองสิ้นสุดกิจกรรมเริงสวาท...เขารู้ดีว่าอีกไม่นานไอ้เพื่อนตัวแสบจะเซย์ฮัลโหลทักทายเขามาเอง...
"ว่าไง..... จื่อเทา แฮ่ก...แฮ่ก" คริสรับสายเพื่อนขณะที่ยังเหนื่อยหอบและนอนทาบทับร่างชานยอลคนรักของเพื่อนไว้....มือหนายังคงเคล้นคลึงหน้าอกของคนใต้ร่างสลับกับใช้ปลายจมูกซุกลงหอมซอกคอขาว....
"มึงนี่มันเหลือเกิน กูบอกแล้วว่าอย่าเล่นนอกเกมส์!" จื่อเทาต่อว่าเพื่อนรักด้วยน้ำเสียงที่ไม่จริงจังนัก
"มึงยังเคยเล่นนอกเกมกับแบคฮยอนเด็กกูเลย....มึงอย่าไอ้เทา.....กูว่า....กูชอบชานยอลอย่างที่มึงเคยชอบแบคฮยอน....คนนี้กูขอ"
"ไอ้คริส!......" จื่อเทาตะคอกใส่หูโทรศัพท์ลั่น ใบหน้าคมขบคิดถึงคำพูดเพื่อนรักก่อนจะตัดสินใจเอ่ยตอบ
"กูจะยกชานยอลให้มึงก็ได้.....ถ้ามึงตามแบคฮยอนกลับมา.....ถ้ามึงทำได้ มึงก็เอาชานยอลไป" จื่อเทากดวางสายไปด้วยความหวังว่ารักแรกของเขาจะหวนกลับมาอีกครั้ง แบคฮยอนคือคนที่ทำให้จื่อเทาใจเต้นทุกครั้งเมื่ออยู่ใกล้....
คริสหัวเราะเบาๆในลำคอ....เหตุการณ์นี้มันย้อนกลับไปหาจื่อเทาอีกครั้ง จื่อเทาเคยหลงใหลแบคฮยอนจนหัวปรักหัวปรำและเคยขอแบคฮยอนจากเขาเช่นกัน...น่าเสียดายที่แบคฮยอนขอยุติความสัมพันธ์ของทั้งสามลงก่อน โดยขอเป็นคนไปเอง......
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ร่างเล็กที่ดูสง่างามของใครคนหนึ่งกำลังนั่งจิบกาแฟช้าๆ.....อายไลเนอร์ถูกแต่งแต้มกรีดเขียนที่หางตาให้ดูเฉี่ยวคม.....แบคฮยอนนั่งรอคริสมารับ....แค่เพียงไม่นานร่างสูงโปร่งก็ก้าวเข้ามาในร้านกาแฟ.....ร่างเล็กวิ่งไปโอบกอดคริสด้วยความถวิลหา...ใบหน้าหวานซุกลงตรงแผงอกอุ่น....นานแล้วนะที่ไม่เจอกัน...
"พี่คริสเหมือนเดิมเลยนะฮะ น้ำหอมก็ใช้กลิ่นเดิม....แต่พี่ดูหล่อขึ้นเยอะ" แบคฮยอนยิ้มตาหยี...ปากบางพร่ำพูดเหมือนเด็กรู้มากอย่างเคย
"พี่ดีใจนะที่โทรไปแล้วเรายังรับสาย....เอ่อ.....จื่อเทาคิดถึงนายมากนะแบค..." ใบหน้าของคริสลังเลก่อนจะเอ่ยพูดถึงจื่อเทา
"ผมตัดสินใจหนีมาเพราะอยากจบเรื่องของเรา 3 คน ผม....ผม...กลัวจะรักเทามากกว่าพี่คริส..." แบคฮยอนคิดที่จะหนีหัวใจตัวเอง เมื่อเขาเริ่มรู้สึกถลำลึกกับความสัมพันธ์ระหว่างเขากับจื่อเทา
"มันผ่านไปนานแล้ว.....พี่ไม่ได้ใส่ใจแล้วล่ะ" คริสเอ่ยปลอบแบคฮยอนพร้อมทั้งตบเบาๆที่บ่าของเขา
....เรื่องราวเกมส์พนันนั้นมีส่วนให้แบคฮยอนเจ็บช้ำ ทั้งแบคฮยอนและจื่อเทาเผลอเล่นนอกเกมส์ คริสเข้าใจดีกับความรู้สึกของคนทั้งสองและคริสเองก็มีส่วนผิดที่ทำให้เรื่องนี้เกิดขึ้น...แต่ยังไงๆมันก็เป็นอดีต
เย็นวันนี้จื่อเทาดูร้อนรนตื่นเต้นผิดปกติจนชานยอลสังเกตเห็น.....ดวงตากลมโตของชานยอลเหลือบมองจื่อเทาอยู่ห่างๆเขารู้ดีว่าวันนี้คริสจะพาแขกคนสำคัญมา....แต่ชานยอลยังไม่ล่วงรู้ถึงความสัมพันธ์ของคนทั้งสาม....
เสียงกริ่งประตูดังที่หน้าห้องพัก.....จื่อเทาก้าวเท้าตรงไปเปิดประตูด้วยความว่องไว...พยอนแบคฮยอน...คนที่ทำให้จื่อเทาจำฝังใจกำลังยืนเคียงข้างคริส ภาพเดิมซ้ำๆที่เขาเห็นจนชินตาเมื่อหลายปีก่อน....
"สบายดีไหม....จื่อเทา" เสียงเล็กเอ่ยทักทายเจ้าของห้อง
จื่อเทารู้สึกประหม่าเล็กน้อยแต่ก็ยิ้มรับกับร่างเล็กนั้น.....
"ชานยอล.....พี่คิดถึงเราจังครับ" คริสผละจากเอวบางของแบคฮยอนเดินตรงไปโอบกอดร่างหอมเย้ายวนของชานยอลที่นั่งมองเขาอยู่ตรงโซฟา
"ชานยอล...นี่แบคฮยอนนะ แฟนเก่าพี่เองครับแล้วก็เป็นรักแรกของไอ้เทา" คริสแนะนำให้ทั้งสองรู้จักกัน ชานยอลยิ้มรับบางๆกับแบคฮยอนพร้อมจูงมือคริสเดินพาไปทางห้องครัว
"โทรไปไม่ค่อยจะรับ เรียนหนักเหรอครับ อย่างนี้ต้องทำโทษเด็กดื้อนะ พี่จะตีก้นลายเอาให้ไม่ได้นอนเลย" คริสแสร้งฟาดเบาๆไปที่สะโพกชานยอล เสียงหัวเราะคิกคักของทั้งคริสและชานยอลดังเล็ดลอดออกมาโดยจื่อเทาและแบคฮยอนหาได้สนใจไม่.....
"นายรู้ไหมว่าฉันคิดถึงนายแค่ไหน! แบคฮยอน" จื่อเทาคว้าข้อมือบางของแบคฮยอนขึ้นมาจับทั้งสองข้าง ร่างเล็กหลบสายตาคมของคนที่เคยทำให้เขาถลำลึก....
"ฉันก็คิดถึงนายไม่แพ้กัน......แต่เรื่องที่เราทำมันเป็นสิ่งผิด...." แบคฮยอนเอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงที่ขาดช่วงจากความเสียใจ
"ความรักไม่มีคำว่าผิด มองตาฉันสิ แล้วตอบว่านายยังรักฉัน...แบคฮยอน" จื่อเทาจับคางของแบคฮยอนให้มองใบหน้าเขา แบคฮยอนพยักหน้าตอบเขาช้าๆ.....จื่อเทายิ้มออกมาด้วยความดีใจ .......ริมฝีปากหนาของจื่อเทาโน้มลงจูบแบคฮยอนด้วยความคิดถึงสุดหัวใจ...
ร่างเล็กภายใต้อ้อมกอดของจื่อเทาสั่นไหวเบาๆมือบางถูกจับไว้ทั้งสองข้างแต่แบคฮยอนก็ไม่ขัดขืน......ริมฝีปากเล็กถูกจื่อเทาสอดแทรกลิ้นร้อนเข้าไปจนแบคฮยอนเริ่มหวั่นไหว
ทั้งคริสและชานยอลไม่รู้ว่าที่ด้านนอกส่วนของโซนห้องรับแขกเกิดอะไรขึ้น....ชานยอลเดินนำคริสออกมาและพบกับจื่อเทาที่กำลังซุกไซร้ซอกคอขาวเนียนของแบคฮยอน....
"บ้าจริง จื่อเทา....ตรงนี้เลยเหรอ" ชานยอลสบถออกมาและหันหลังพร้อมจะเดินหนี มือหนาของคริสรั้งเอวบางไว้ คริสแสร้งพูดกระตุ้นอารมณ์ชานยอลเมื่อเขานึกสนุก...
"หึงเทาเหรอครับ.......งั้นพี่ช่วยให้ไอ้เทามันหึงชานยอลดีไหม" คริสผลักร่างบางลงไปที่โซฟาตัวใหญ่.....ร่างสูงโปร่งทาบทับลงไปก่อนที่จะดูดดุนริมฝีปากบางไว้......
น่าตื่นเต้นชะมัด 2 คู่ที่อยู่คนละมุมห้อง.........
มือหนาปลดกระดุมของชานยอลออก คริสลูบไล้ผิวเนียนแผ่วเบาและเริ่มรุกเร้าอย่างเคย..........จื่อเทาเหลือบไปเห็นร่างของคนสองคนบนโซฟา....ริมฝีปากหนายกยิ้มเมื่อมองไปยังร่างคริส.....ไอ้นี่ชอบโชว์เพื่อนเหมือนสมัยเรียนไม่เคยเปลี่ยน....
กิจกรรมอันเร่าร้อนของคนทั้งสี่ช่วยสร้างอุณหภูมิความร้อนของห้อง.....แบคฮยอนนอนพาดไปกับพื้นพรมในขณะที่จื่อเทากำลังกระแทกกระทั้นเขา....มือเล็กผลักหน้าขาจื่อเทาออกเมื่อแบคฮยอนรู้สึกเจ็บ...ริมฝีปากหนาช่วยพรมจูบระบายความเจ็บปวดให้ร่างเล็ก
"ขึ้นให้ฉันหน่อยสิ" มือหนาพลิกจับร่างเล็กของแบคฮยอนให้ขึ้นมาบนตัวเขา.....แบคฮยอนยกสะโพกขาวขึ้นลงช้าๆ เสียงครวญครางของคนทั้งสี่ดังอื้ออึงไปทั่วทั้งห้อง....
ไม่นานนักทั้งจื่อเทากับแบคฮยอนก็สุขสมและถึงฝั่งฝัน........
"ฉันคิดถึงคริส......ฉันอยากไปสนุกกับเขา" แบคฮยอนลุกขึ้นจากพื้นพรมและเดินตรงไปยังร่างของคนสองคนที่กำลังระเริงรักกันตรงโซฟา
ร่างเล็กโอบกอดคริสจากทางข้างหลังและจูบไปตามติ่งหูของร่างสูงโปร่ง.......เมื่อคริสรู้สึกได้ว่าแบคฮยอนต้องการอะไร มือหนาจึงเอื้อมไปลูบไล้ร่างเล็กและผละใบหน้าจากริมฝีปากชานยอลหันไปจูบสัมผัสที่ริมฝีปากแบคฮยอนแทน......แบคฮยอนดูดดุนลิ้นร้อนนั้นไว้ด้วยความต้องการจะรื้อฟื้นความหลังกับอดีตคนรัก เขาเองก็รักคริสไม่น้อยไปกว่าเทาเช่นกัน......
"นี่เกมส์ของฉัน ฉันไม่ให้นายเล่น!" ชานยอลตวาดใส่แบคฮยอนพร้อมทั้งผลักใบหน้าคริสให้ออกมาจากแบคฮยอน
"พี่คริส!ผมเป็นคนคุมเกมส์ พี่ต้องฟังผม" ชานยอลผลักร่างของคริสให้นอนหงาย สะโพกกลมมนกดทับลงไปบนส่วนกลางของคริสช้าๆและขยับขึ้นลง....อย่างคนต้องการเอาชนะ
"อือออ ชานยอลครับ อย่ากดลงมาแบบนั้น อาาา...เดี๋ยวพี่ไม่รอเรานะ" คริสครางเสียงต่ำบ่งบอกถึงความสุขสมในตอนนี้
ชานยอลไม่เปิดโอกาสให้แบคฮยอนเข้ามาเล่นเกมส์นี้ด้วย ริมฝีปากบางโน้มจูบคริสไว้ ทุกส่วนในร่างกายของคริสชานยอลได้จับจองไว้หมดแล้ว......
"เด็กขี้หวงนี่นา" คริสแกล้งแซวชานยอลที่กำลังสนุกอยู่บนร่างกายเขา....
"แล้วถ้ากับฉันล่ะ หวงไหม" จื่อเทาโน้มใบหน้าเข้าไปหาชานยอลและดูดดุนริมฝีปากบาง มือหนาลูบไล้ไปที่สะโพกกลมมนของคนเคยรักไว้
"กูหวง!" คริสผลักเทาออกจากใบหน้าของชานยอล ทั้งสี่คนหัวเราะเบาๆสลับกับเสียงร้องครวญครางในห้องพัก.......
หลังจากทั้งสี่คนเสร็จสิ้นกิจกรรมเริงรัก ....ชานยอลก็เดินยิ้มกริ่มและไปเปิดทีวีจอใหญ่
"ดูนี่กันเถอะฮะ"
........ภาพในจอมีทั้ง คริสและชานยอลที่กำลังร่วมรักกันในห้องนอนรวมถึงที่โซฟาเมื่อครู่......ภาพของจื่อเทาและแบคฮยอนตรงพื้นพรมห้องรับแขกที่แลดูเร่าร้อน.... ทั้งคริสและเทามองภาพในจอด้วยความตกใจ......คลิปพวกนี้คืออะไร.... นี่ชานยอลจะถ่ายคลิปพวกนั้นไว้ทำไม
"ฝีมือตั้งกล้องของนายก็เจ๋งดีนะชานยอล" เสียงแบคฮยอนเอ่ยชมในความสามารถของชานยอล
"ต้องขอบใจนายมากกว่าที่ช่วยฉันเลือกยี่ห้อกล้อง" ชานยอลยิ้มตอบรับแบคฮยอนด้วยความขบขัน
"พี่คริส จื่อเทา ผมแนะนำให้รู้จักแบคฮยอนเพื่อนรักสมัยเรียนของผมหรือยังฮะ โลกกลมจริงๆ" ชานยอลและแบคฮยอนหลุดหัวเราะออกมาในขณะที่ทั้งคริสและเทากำลังเบิกตากว้างกับภาพในจอที่ชัดเจนทุกมุมมอง
"คลิปนี้จะถูกเผยแพร่ไปยังบริษัทคู่ค้าที่พวกพี่กำลังจะร่วมทุน คงไม่สนุกแน่ๆนะฮะ........"
"นี่มัน......อะไรกันชานยอล" คริสตัดสินใจเอ่ยถามด้วยความมึนงง
"ถือว่าหายกันไงฮะ ทั้งผมและแบคฮยอนขอเงินพนันของพวกเราด้วย.... คนละสองแสนวอน รับรองเรื่องเงียบ" ชานยอลและแบคฮยอนยืนหัวเราะชอบใจที่ตลบหลังทั้งคริสและเทาได้....ทั้งสองยืนหน้าซีดเซียวที่ถูกเมียเพื่อนเล่นงานแบบนี้.....
นี่ล่ะครับการเล่นเมียเพื่อนก็ถูกเมียเพื่อนเล่นกลับ.......แต่ยังไงพวกผมก็ว่าคุ้มนะ.....
END จบจริงๆละนะ ฮิ แทคในทวิต #เมียเพื่อนเหมือนเมียเรา
