บ้าน
สถานบันเทิงคืนนี้ทุกที่คราคร่ำไปด้วยนักท่องราตรี เนื่องจากเป็นคืนวันเสาร์.....ชายหนุ่มร่างสูงสง่าในชุดเสื้อโค้ทยาวสีดำ ผมสีทองของเขาช่วยขับผิวขาวให้ดูมีออร่ามากขึ้น....มือหนากำลังฉุดกระชากลากถูเพื่อนสนิทผิวสีแทนด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
"ไอ้จงอิน....กูบอกว่าให้เข้าไปกับกูไง กูจะไปหาน้องทอม!" คริสกำลังอ้อนวอนขอร้องเพื่อนสนิทด้วยท่าทางแกมบังคับ
"ถุย! อาทิตย์ที่แล้วกูกับไอ้มหาต้องออกแรงลากมึงมา วันนี้มึงกำลังอ้อนวอนกูแถมโปรกินฟรีตลอดคืน.....ถูถามมึงจริงๆน้องทอมนี่เด็ดมากเหรอวะ" ไคแกล้งป้องปากกระซิบที่ข้างหูของคริสพร้อมเสียงหัวเราะ
"สุภาพบุรุษอย่างกูไม่มีคำว่า กินในที่ลับ ไขในที่แจ้งเว้ย มึงอย่าหวัง" ใบหน้าคมยกยิ้มกับเพื่อนและพาลนึกถึงใบหน้าสวย หวาน ใสอมชมพูของน้องทอมที่เขาคิดถึงสุดหัวใจ
นานร่วมครึ่งชม.หลังจากที่ทั้งสองโต้เถียงกันไป คริสก็เป็นผู้ชนะ จงอินถูกร่างสูงของเพื่อนลากเข้ามาในร้าน บรรยากาศยังคงเหมือนเดิม เสียงเพลงดังกระหึ่มบวกกับเด็กดริ้งค์หน้าตาหวานใส ทำให้จงอินดูเพลินขึ้นมาได้บ้าง....ผิดกับคริสที่กำลังสอดส่ายสายตามองหาน้องทอมคนงามของเขา....
"วันนี้มากันแค่สองคนหรือฮะ" เสียงหวานใสของใครคนนึงดังขึ้นข้างๆคริส ร่างเล็กเดินโอบแขนคริสพร้อมกับจูงลากไปที่เก้าอี้โซฟาขนาดพอเหมาะสำหรับสองที่
"ผมจำพี่รูปหล่อตัวสูงนี่ได้.....คราวที่แล้วผมก็เป็นคนประคองพี่เข้าร้าน.....วันนี้พี่ไม่เมาเหมือนคราวที่แล้วนี่นะ" ดวงตากลมโตจับจ้องไปที่ใบหน้าคมคายของคริสพร้อมยิ้มแย้มอย่างดีใจที่วันนี้ได้มีโอกาสมาชงเหล้าให้คริส ผู้ชายที่ลูลู่ดาวของบาร์โฮสจ้องตาเป็นมันเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว
"อ่า...ครับ...พี่จำไม่ได้ พี่เมามาก ขอโทษด้วยครับ แหะ แหะ" คริสโค้งศรีษะให้ลูลู่อย่างนอบน้อมก่อนที่จะหย่อนกายลงตรงโซฟาพร้อมสายตาของจงอินที่กำลังมองดาวของผับด้วยความตกตะลึง
"ผมชื่อลูลู่นะฮะ เป็นดาวของที่นี่ คืนนี้ผมจะดูแลพี่เอง" ลูลู่ก้มลงซบที่แขนแกร่งของคริสและคลอเคลียเหมือนลูกแมวตัวน้อยๆที่กำลังอยากได้อาหาร
"ดูแลพี่ดีกว่าน้อง....วันนี้พี่คริสเขามาตามหาน้องทอม...." จงอินแกล้งพูดเสียงดังพร้อมปรายตาไปจับจ้องใบหน้าลูลู่ เด็กในร้านนี้สวยหวานเหมือนผู้หญิงทุกคนสินะ
"น้องลูลู่รู้จักน้องทอม.....เอ่อน้องชานยอล น้องชายเจ้าของผับไหมครับ.....วันนี้มาหรือเปล่า" คริสพูดพลางชะเง้อหาชานยอลทางด้านหลังของเคาน์เตอร์บาร์น้ำ
"วันนี้คุณชานยอลไม่......"
"นั่นไงไอ้คริส!! น้องทอมของมึงเดินมานั่นแล้ว" จงอินรีบสะกิดคริสให้มองไปทางชานยอลในขณะที่ลูลู่กำลังจะโกหกคริสว่าวันนี้ชานยอลไม่มา
ร่างบางในชุดเสื้อเชิ๊ตสีแดงหูกระต่ายใส่เอี๊ยมกำลังเดินยิ้มแย้มอยู่กับแขกอีกโต๊ะ.......วันนี้เป็นอีกวันที่ชานยอลมาช่วยพี่สาวที่ร้าน.....ในวันที่แขกเยอะแบบนี้ชานยอลมักจะเลี่ยงไม่ได้กับการที่จะต้องมาต้อนรับแขกด้วยตนเอง....
เมื่อคริสเห็นชานยอลอยู่ไม่ห่างจากเขานัก ร่างสูงโปร่งก็เดินตรงไป.....มือหนาแกล้งโอบเอวบางรั้งเข้ามากอดและจุมพิตที่แก้มฟอดใหญ่....
"คิดถึงจังครับ.....ที่รัก" คริสยกยิ้มหลังจากหอมแก้มน้องทอมคนงามต่อหน้าแขกอีกโต๊ะ
.....ดวงตากลมโตของชานยอลเบิกกว้างด้วยความตกใจ....เขานึกไม่ถึงว่าวันนี้จะเจอคริสอีกครั้งทั้งๆที่วันนั้นก็แยกจากกันไปโดยไม่ได้บอกกล่าวเพราะชานยอลต้องเข้าไปเคลียร์ค่าใช้จ่ายด้านหลังร้านและคริสก็เมามากจนถูกเพื่อนๆลากกลับบ้าน
"ผมขอตัวก่อนนะฮะ.....สงสัยแขกคนนี้จะเมา" ชานยอลยิ้มหวานให้กับแขกที่เขากำลังดูแล....มือบางจูงคริสลากมาทางหลังร้านด้วยความตกตะลึงอย่างคาดไม่ถึง
"มาได้ยังไง....ตอนนี้ผมกำลังยุ่งอยู่ ไม่มีเวลามาเล่นด้วยหรอกนะ" ชานยอลดุคริสที่แกล้งหยอกเขาต่อหน้าแขก
"ทำไมน้องทอมใจร้ายกับพี่คริสจังละครับ....นี่ต้องให้ทวนความจำเรื่องของเราที่หลังผับด้วยไหมเนี่ย....." จมูกโด่งเป็นสันแสร้งยื่นเข้าไปใกล้ใบหน้าสวยหวานของชานยอล ดีที่ชานยอลหลบทันไม่งั้นคงเป็นขี้ปากของเด็กในร้าน
"พี่คริส!!ผมนึกว่าเรื่องของเรามันจบแล้วนะ one night stand อ่ะ รู้จักมะ....รักสนุกแต่ไม่คิดผูกพัน....ผมไม่อยากให้พี่สาวผมรู้เรื่อง" ชานยอลผลักอกคริสเบาๆให้ออกห่างจากตัว...ที่นี่คนพลุกพล่านเกินไปไม่เหมือนในห้องน้ำ
"โถถถ น้องทอมครับ....พี่คริสรู้จักแต่ every night อ่ะ อย่างน้องทอมต้อง every night ทุกคืน ทุกคืนนะคนดี" คริสยกมือขึ้นจับปลายจมูกโด่งของชานยอลบีบเบาๆพร้อมกับส่ายไปมาด้วยความเอ็นดู
ในขณะที่ทั้งคริสและชานยอลกำลังหยอกล้ออยู่ที่ด้านหลังร้าน.....ตรงโซฟาที่มีร่างของจงอินและลูลู่ก็กำลังเปิดศึกกันเบาๆเมื่อจงอินคิดอยากจะป้อน้องทอมหน้าหวานคนนี้ดูบ้าง
"น้องลูลู่เป็นดาวของที่นี่เหรอครับ......แหม่ ถ้าน้องเป็นดาวพี่ล่ะอยากเป็นพระจันทร์ส่องแสงสว่างนำทางให้น้องลูลู่จังเบยยยย" จงอินพูดพลางหัวเราะเบาๆใส่น้องลูลู่ที่นั่งหน้ามู่และกำลังชะเง้อคอมองหาคริส
"ผมเป็นดาวของที่นี่ฮะ.....แต่อย่าคิดจะฟันผมให้ยากเลยพี่....พอดีสวยเลือกได้" ลูลู่จิกตาหวานใส่จงอิน....ร่างเล็กลุกขึ้นช้าๆและเดินตรงไปหาโอเซฮุนนักร้องของผับผู้ชายหนึ่งในสต๊อกของลูลู่ดาวบาร์โฮส
จงอินนั่งหัวเราะเบาๆในความปากร้ายของลูลู่.....สายตาก็คอยมองหาเพื่อนตัวสูง....สงสัยจะกำลังรำลึกความหลังกับน้องทอมหน้าหวานอยู่ที่ไหนสักแห่งในร้าน......
"น้องทอมมมม วันนี้ไปนอนบ้านพี่คริสนะครับ....รอจนร้านปิดก็ได้....น้องทอมนั่งเคลียร์บิลไปก่อน....ให้นั่งรอจนแก่พี่ก็จะรอ" คริสโอบกอดด้านหลังของชานยอลพร้อมกับเชยคางไว้ที่หัวไหล่ของคนตัวหอม
"คืนนี้ไม่กลับบ้าน จะนอนค้างที่ร้าน" ชานยอลแกล้งสะบัดไหล่หนี ความจริงแล้วชานยอลก็นั่งรอคริสมาเป็นอาทิตย์....เขาคิดว่าคริสจะแวะมาหาที่ร้านในวันถัดมา....แต่นี่เล่นหายไปเป็นอาทิตย์ไม่โผล่มาซักที....ทั้งๆที่ตัวเองเป็นคนแรกของเขาด้วยซ้ำ
"พี่กลับมาทำไม....ผมนึกว่าพี่จะไปแล้วไปลับซะอีก" ร่างบางเดินหนีเข้ามาในร้านด้วยใบหน้าที่บูดบึ้ง.....ในตอนนี้คริสพอจะจับทางของชานยอลได้แล้วว่าคงงอนที่เขาหายไปนาน....
คริสตัดสินใจใช้มือหนาฉุดกระชากร่างบางพร้อมเปิดประตูห้องเก็บของที่ชานยอลกำลังเดินผ่านและผลักร่างบางนั้นเข้าไป......มือหนากดล็อคลูกบิดประตูพร้อมหัวเราะด้วยความเจ้าเล่ห์
"คุยกันดีๆก่อน อย่าเดินหนีพี่คริสสิคะ น้องทอมคนสวย" นิ้วมือเรียวยาวของคริสเขี่ยปลายจมูกงอนรั้นเล่นด้วยความคิดถึง...
"ขอชื่นใจทีนึงนะ คิดถึงจะแย่แล้ว" ริมฝีปากหนาโน้มลงไปสัมผัสที่ริมฝีปากของชานยอล....แต่ก่อนที่คริสจะสอดลิ้นร้อนเข้ามาในปาก ชานยอลก็กัดลิ้นของคริสไว้เบาๆ....
"ตอนนี้เวลางานของผม......ถ้าจะทำเรื่องอย่างว่าค่อยขอล่วงเวลานะฮะพี่รูปหล่อ....." ชานยอลแสร้งยิ้มหวานเพื่อยั่วยวนให้คริสคลั่งตาย....
"ตอนนี้ขอมัดจำไว้ก่อนได้มั้ยครับน้องทอม....นะ...นะ....นะ" มือหนารั้งเอวบางเข้ามาใกล้อีก....จมูกโด่งซุกไซร้ลงที่ซอกคอหอมกรุ่นโดยไม่สนใจร่างบางที่กำลังดีดดิ้นเพื่อไว้เชิง...
"ไม่เอานะฮะ.....งั้นมัดจำไว้แค่นี้พอ..." ริมฝีปากแดงฉ่ำแลบลิ้นออกมาเลียที่ริมฝีปากคริสพร้อมกับขบกัดเบาๆให้พอเสียวซ่าน.....แค่นี้คริสเองก็แทบจะไปไหนไม่รอดแล้ว....
หลังจากร่างบางฝากมัดจำที่ตราตรึงหัวใจของคริส....ทั้งสองก็ผละออกมาจากห้องเก็บของ....คริสเฝ้ารอเวลาให้ชานยอลเลิกงานโดยต้องทนดูภาพที่ชานยอลเดินเข้าไปอ้อล้อแขก....ดวงตาคมจับจ้องด้วยความหึงหวง
หลายครั้งที่คริสแสร้งเดินเข้าไปป้วนเปี้ยนที่โต๊ะแขกของชานยอลที่เขาคอยบริการ...........เวลาล่วงเลยจนเกือบเช้า....ร่างของจงอินเมามายไม่ได้สติจนนอนฟุบกับโซฟาตัวเดิมโดยมีลูลู่คอยเช็ดหน้าเช็ดตาให้ตามหน้าที่....
ชานยอลเดินออกมาจากหลังร้านด้วยท่าทีที่อ่อนเพลียกับตัวเลขในบิล....ดวงตากลมโตของชานยอลเริ่มค่อยๆปรือลงด้วยความง่วงนอน....
หลังจากชานยอลเดินออกมา คริสก็รีบใช้มือหนากุมมือบางเดินออกมาจากร้านเพื่อเรียกแท๊กซี่ไปที่บ้านของเขาตามคำสัญญาของชานยอล......
"พี่คริส......ผมง่วงจัง.....ขอนอนก่อนได้ไหมอ่า..." ชานยอลงอแงเหมือนเด็กๆเมื่อก้าวเดินเข้ามาในห้องนอนของคริส
"ไม่เอาสิคะ......พี่รอน้องทอมจนเกือบเช้านอนก่อนได้ไง....ไหนว่าจะทำล่วงเวลา....นี่นั่งอดทนอดกลั้นมาเป็นชม.จนตัวจะแตกแล้วนะครับคนดี" คริสเริ่มคลอเคลียร่างบางพร้อมกับปลดสายเอี๊ยมของชานยอลออกทีละข้าง....
"งั้นพี่พาเราไปอาบน้ำก่อนแล้วกัน.....จะได้หายง่วงนะคะที่รัก" มือหนาจูงร่างของชานยอลเดินนำเข้าไปในห้องน้ำ....
แค่เพียงไม่นานก็มีเสียงฝักบัวถูกเปิดเพื่อชำระล้างร่างกาย.....แต่หากตั้งใจฟังเสียงน้ำที่รดมาบนตัวนั้น...ก็ได้ก่อเกิดเสียงเนื้อตัวที่บดเบียดและจังหวะร้อนที่เร่งเร้าเข้าหากันแทรกขึ้นมา.....ก็ใครจะไปทนน้องทอมไหวล่ะครับ....แผนการณ์พาน้องทอมไปอาบน้ำของผมนี่ก็ไม่เลวเหมือนกัน....ครั้งนี้ก็ไม่ต่างจากครั้งที่แล้วเพราะเป็นในห้องน้ำ....คงจะต่างตรงที่ว่าห้องน้ำผมมีอ่างอาบน้ำให้เล่นตรงขอบอ่างด้วยกระมังครับ.....
END-------------------------------------
"ไอ้จงอิน....กูบอกว่าให้เข้าไปกับกูไง กูจะไปหาน้องทอม!" คริสกำลังอ้อนวอนขอร้องเพื่อนสนิทด้วยท่าทางแกมบังคับ
"ถุย! อาทิตย์ที่แล้วกูกับไอ้มหาต้องออกแรงลากมึงมา วันนี้มึงกำลังอ้อนวอนกูแถมโปรกินฟรีตลอดคืน.....ถูถามมึงจริงๆน้องทอมนี่เด็ดมากเหรอวะ" ไคแกล้งป้องปากกระซิบที่ข้างหูของคริสพร้อมเสียงหัวเราะ
"สุภาพบุรุษอย่างกูไม่มีคำว่า กินในที่ลับ ไขในที่แจ้งเว้ย มึงอย่าหวัง" ใบหน้าคมยกยิ้มกับเพื่อนและพาลนึกถึงใบหน้าสวย หวาน ใสอมชมพูของน้องทอมที่เขาคิดถึงสุดหัวใจ
นานร่วมครึ่งชม.หลังจากที่ทั้งสองโต้เถียงกันไป คริสก็เป็นผู้ชนะ จงอินถูกร่างสูงของเพื่อนลากเข้ามาในร้าน บรรยากาศยังคงเหมือนเดิม เสียงเพลงดังกระหึ่มบวกกับเด็กดริ้งค์หน้าตาหวานใส ทำให้จงอินดูเพลินขึ้นมาได้บ้าง....ผิดกับคริสที่กำลังสอดส่ายสายตามองหาน้องทอมคนงามของเขา....
"วันนี้มากันแค่สองคนหรือฮะ" เสียงหวานใสของใครคนนึงดังขึ้นข้างๆคริส ร่างเล็กเดินโอบแขนคริสพร้อมกับจูงลากไปที่เก้าอี้โซฟาขนาดพอเหมาะสำหรับสองที่
"ผมจำพี่รูปหล่อตัวสูงนี่ได้.....คราวที่แล้วผมก็เป็นคนประคองพี่เข้าร้าน.....วันนี้พี่ไม่เมาเหมือนคราวที่แล้วนี่นะ" ดวงตากลมโตจับจ้องไปที่ใบหน้าคมคายของคริสพร้อมยิ้มแย้มอย่างดีใจที่วันนี้ได้มีโอกาสมาชงเหล้าให้คริส ผู้ชายที่ลูลู่ดาวของบาร์โฮสจ้องตาเป็นมันเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว
"อ่า...ครับ...พี่จำไม่ได้ พี่เมามาก ขอโทษด้วยครับ แหะ แหะ" คริสโค้งศรีษะให้ลูลู่อย่างนอบน้อมก่อนที่จะหย่อนกายลงตรงโซฟาพร้อมสายตาของจงอินที่กำลังมองดาวของผับด้วยความตกตะลึง
"ผมชื่อลูลู่นะฮะ เป็นดาวของที่นี่ คืนนี้ผมจะดูแลพี่เอง" ลูลู่ก้มลงซบที่แขนแกร่งของคริสและคลอเคลียเหมือนลูกแมวตัวน้อยๆที่กำลังอยากได้อาหาร
"ดูแลพี่ดีกว่าน้อง....วันนี้พี่คริสเขามาตามหาน้องทอม...." จงอินแกล้งพูดเสียงดังพร้อมปรายตาไปจับจ้องใบหน้าลูลู่ เด็กในร้านนี้สวยหวานเหมือนผู้หญิงทุกคนสินะ
"น้องลูลู่รู้จักน้องทอม.....เอ่อน้องชานยอล น้องชายเจ้าของผับไหมครับ.....วันนี้มาหรือเปล่า" คริสพูดพลางชะเง้อหาชานยอลทางด้านหลังของเคาน์เตอร์บาร์น้ำ
"วันนี้คุณชานยอลไม่......"
"นั่นไงไอ้คริส!! น้องทอมของมึงเดินมานั่นแล้ว" จงอินรีบสะกิดคริสให้มองไปทางชานยอลในขณะที่ลูลู่กำลังจะโกหกคริสว่าวันนี้ชานยอลไม่มา
ร่างบางในชุดเสื้อเชิ๊ตสีแดงหูกระต่ายใส่เอี๊ยมกำลังเดินยิ้มแย้มอยู่กับแขกอีกโต๊ะ.......วันนี้เป็นอีกวันที่ชานยอลมาช่วยพี่สาวที่ร้าน.....ในวันที่แขกเยอะแบบนี้ชานยอลมักจะเลี่ยงไม่ได้กับการที่จะต้องมาต้อนรับแขกด้วยตนเอง....
เมื่อคริสเห็นชานยอลอยู่ไม่ห่างจากเขานัก ร่างสูงโปร่งก็เดินตรงไป.....มือหนาแกล้งโอบเอวบางรั้งเข้ามากอดและจุมพิตที่แก้มฟอดใหญ่....
"คิดถึงจังครับ.....ที่รัก" คริสยกยิ้มหลังจากหอมแก้มน้องทอมคนงามต่อหน้าแขกอีกโต๊ะ
.....ดวงตากลมโตของชานยอลเบิกกว้างด้วยความตกใจ....เขานึกไม่ถึงว่าวันนี้จะเจอคริสอีกครั้งทั้งๆที่วันนั้นก็แยกจากกันไปโดยไม่ได้บอกกล่าวเพราะชานยอลต้องเข้าไปเคลียร์ค่าใช้จ่ายด้านหลังร้านและคริสก็เมามากจนถูกเพื่อนๆลากกลับบ้าน
"ผมขอตัวก่อนนะฮะ.....สงสัยแขกคนนี้จะเมา" ชานยอลยิ้มหวานให้กับแขกที่เขากำลังดูแล....มือบางจูงคริสลากมาทางหลังร้านด้วยความตกตะลึงอย่างคาดไม่ถึง
"มาได้ยังไง....ตอนนี้ผมกำลังยุ่งอยู่ ไม่มีเวลามาเล่นด้วยหรอกนะ" ชานยอลดุคริสที่แกล้งหยอกเขาต่อหน้าแขก
"ทำไมน้องทอมใจร้ายกับพี่คริสจังละครับ....นี่ต้องให้ทวนความจำเรื่องของเราที่หลังผับด้วยไหมเนี่ย....." จมูกโด่งเป็นสันแสร้งยื่นเข้าไปใกล้ใบหน้าสวยหวานของชานยอล ดีที่ชานยอลหลบทันไม่งั้นคงเป็นขี้ปากของเด็กในร้าน
"พี่คริส!!ผมนึกว่าเรื่องของเรามันจบแล้วนะ one night stand อ่ะ รู้จักมะ....รักสนุกแต่ไม่คิดผูกพัน....ผมไม่อยากให้พี่สาวผมรู้เรื่อง" ชานยอลผลักอกคริสเบาๆให้ออกห่างจากตัว...ที่นี่คนพลุกพล่านเกินไปไม่เหมือนในห้องน้ำ
"โถถถ น้องทอมครับ....พี่คริสรู้จักแต่ every night อ่ะ อย่างน้องทอมต้อง every night ทุกคืน ทุกคืนนะคนดี" คริสยกมือขึ้นจับปลายจมูกโด่งของชานยอลบีบเบาๆพร้อมกับส่ายไปมาด้วยความเอ็นดู
ในขณะที่ทั้งคริสและชานยอลกำลังหยอกล้ออยู่ที่ด้านหลังร้าน.....ตรงโซฟาที่มีร่างของจงอินและลูลู่ก็กำลังเปิดศึกกันเบาๆเมื่อจงอินคิดอยากจะป้อน้องทอมหน้าหวานคนนี้ดูบ้าง
"น้องลูลู่เป็นดาวของที่นี่เหรอครับ......แหม่ ถ้าน้องเป็นดาวพี่ล่ะอยากเป็นพระจันทร์ส่องแสงสว่างนำทางให้น้องลูลู่จังเบยยยย" จงอินพูดพลางหัวเราะเบาๆใส่น้องลูลู่ที่นั่งหน้ามู่และกำลังชะเง้อคอมองหาคริส
"ผมเป็นดาวของที่นี่ฮะ.....แต่อย่าคิดจะฟันผมให้ยากเลยพี่....พอดีสวยเลือกได้" ลูลู่จิกตาหวานใส่จงอิน....ร่างเล็กลุกขึ้นช้าๆและเดินตรงไปหาโอเซฮุนนักร้องของผับผู้ชายหนึ่งในสต๊อกของลูลู่ดาวบาร์โฮส
จงอินนั่งหัวเราะเบาๆในความปากร้ายของลูลู่.....สายตาก็คอยมองหาเพื่อนตัวสูง....สงสัยจะกำลังรำลึกความหลังกับน้องทอมหน้าหวานอยู่ที่ไหนสักแห่งในร้าน......
"น้องทอมมมม วันนี้ไปนอนบ้านพี่คริสนะครับ....รอจนร้านปิดก็ได้....น้องทอมนั่งเคลียร์บิลไปก่อน....ให้นั่งรอจนแก่พี่ก็จะรอ" คริสโอบกอดด้านหลังของชานยอลพร้อมกับเชยคางไว้ที่หัวไหล่ของคนตัวหอม
"คืนนี้ไม่กลับบ้าน จะนอนค้างที่ร้าน" ชานยอลแกล้งสะบัดไหล่หนี ความจริงแล้วชานยอลก็นั่งรอคริสมาเป็นอาทิตย์....เขาคิดว่าคริสจะแวะมาหาที่ร้านในวันถัดมา....แต่นี่เล่นหายไปเป็นอาทิตย์ไม่โผล่มาซักที....ทั้งๆที่ตัวเองเป็นคนแรกของเขาด้วยซ้ำ
"พี่กลับมาทำไม....ผมนึกว่าพี่จะไปแล้วไปลับซะอีก" ร่างบางเดินหนีเข้ามาในร้านด้วยใบหน้าที่บูดบึ้ง.....ในตอนนี้คริสพอจะจับทางของชานยอลได้แล้วว่าคงงอนที่เขาหายไปนาน....
คริสตัดสินใจใช้มือหนาฉุดกระชากร่างบางพร้อมเปิดประตูห้องเก็บของที่ชานยอลกำลังเดินผ่านและผลักร่างบางนั้นเข้าไป......มือหนากดล็อคลูกบิดประตูพร้อมหัวเราะด้วยความเจ้าเล่ห์
"คุยกันดีๆก่อน อย่าเดินหนีพี่คริสสิคะ น้องทอมคนสวย" นิ้วมือเรียวยาวของคริสเขี่ยปลายจมูกงอนรั้นเล่นด้วยความคิดถึง...
"ขอชื่นใจทีนึงนะ คิดถึงจะแย่แล้ว" ริมฝีปากหนาโน้มลงไปสัมผัสที่ริมฝีปากของชานยอล....แต่ก่อนที่คริสจะสอดลิ้นร้อนเข้ามาในปาก ชานยอลก็กัดลิ้นของคริสไว้เบาๆ....
"ตอนนี้เวลางานของผม......ถ้าจะทำเรื่องอย่างว่าค่อยขอล่วงเวลานะฮะพี่รูปหล่อ....." ชานยอลแสร้งยิ้มหวานเพื่อยั่วยวนให้คริสคลั่งตาย....
"ตอนนี้ขอมัดจำไว้ก่อนได้มั้ยครับน้องทอม....นะ...นะ....นะ" มือหนารั้งเอวบางเข้ามาใกล้อีก....จมูกโด่งซุกไซร้ลงที่ซอกคอหอมกรุ่นโดยไม่สนใจร่างบางที่กำลังดีดดิ้นเพื่อไว้เชิง...
"ไม่เอานะฮะ.....งั้นมัดจำไว้แค่นี้พอ..." ริมฝีปากแดงฉ่ำแลบลิ้นออกมาเลียที่ริมฝีปากคริสพร้อมกับขบกัดเบาๆให้พอเสียวซ่าน.....แค่นี้คริสเองก็แทบจะไปไหนไม่รอดแล้ว....
หลังจากร่างบางฝากมัดจำที่ตราตรึงหัวใจของคริส....ทั้งสองก็ผละออกมาจากห้องเก็บของ....คริสเฝ้ารอเวลาให้ชานยอลเลิกงานโดยต้องทนดูภาพที่ชานยอลเดินเข้าไปอ้อล้อแขก....ดวงตาคมจับจ้องด้วยความหึงหวง
หลายครั้งที่คริสแสร้งเดินเข้าไปป้วนเปี้ยนที่โต๊ะแขกของชานยอลที่เขาคอยบริการ...........เวลาล่วงเลยจนเกือบเช้า....ร่างของจงอินเมามายไม่ได้สติจนนอนฟุบกับโซฟาตัวเดิมโดยมีลูลู่คอยเช็ดหน้าเช็ดตาให้ตามหน้าที่....
ชานยอลเดินออกมาจากหลังร้านด้วยท่าทีที่อ่อนเพลียกับตัวเลขในบิล....ดวงตากลมโตของชานยอลเริ่มค่อยๆปรือลงด้วยความง่วงนอน....
หลังจากชานยอลเดินออกมา คริสก็รีบใช้มือหนากุมมือบางเดินออกมาจากร้านเพื่อเรียกแท๊กซี่ไปที่บ้านของเขาตามคำสัญญาของชานยอล......
"พี่คริส......ผมง่วงจัง.....ขอนอนก่อนได้ไหมอ่า..." ชานยอลงอแงเหมือนเด็กๆเมื่อก้าวเดินเข้ามาในห้องนอนของคริส
"ไม่เอาสิคะ......พี่รอน้องทอมจนเกือบเช้านอนก่อนได้ไง....ไหนว่าจะทำล่วงเวลา....นี่นั่งอดทนอดกลั้นมาเป็นชม.จนตัวจะแตกแล้วนะครับคนดี" คริสเริ่มคลอเคลียร่างบางพร้อมกับปลดสายเอี๊ยมของชานยอลออกทีละข้าง....
"งั้นพี่พาเราไปอาบน้ำก่อนแล้วกัน.....จะได้หายง่วงนะคะที่รัก" มือหนาจูงร่างของชานยอลเดินนำเข้าไปในห้องน้ำ....
แค่เพียงไม่นานก็มีเสียงฝักบัวถูกเปิดเพื่อชำระล้างร่างกาย.....แต่หากตั้งใจฟังเสียงน้ำที่รดมาบนตัวนั้น...ก็ได้ก่อเกิดเสียงเนื้อตัวที่บดเบียดและจังหวะร้อนที่เร่งเร้าเข้าหากันแทรกขึ้นมา.....ก็ใครจะไปทนน้องทอมไหวล่ะครับ....แผนการณ์พาน้องทอมไปอาบน้ำของผมนี่ก็ไม่เลวเหมือนกัน....ครั้งนี้ก็ไม่ต่างจากครั้งที่แล้วเพราะเป็นในห้องน้ำ....คงจะต่างตรงที่ว่าห้องน้ำผมมีอ่างอาบน้ำให้เล่นตรงขอบอ่างด้วยกระมังครับ.....
END-------------------------------------
