[part 21.2] Eternity love

ชานยอลกึ่งวิ่งกึ่งเดินขึ้นมายังเนินเขา ขายาวพาร่างของเจ้าของวิ่งฝ่าทุ่งดอกหญ้าหลากสีก่อนจะมุ่งตรงสู่ทางเข้าป่าสน ชานยอลเดินหันซ้ายหันขวา มองสิ่งต่างๆรอบตัว
พื้นดินที่เขียวชะอุ่มด้วยต้นหญ้า ถูกประดับด้วยต้นสนสูงชะลูด ลำแสงยาม....ยาม เขาไม่แน่ใจนักว่าตอนนี้กี่โมงแล้ว แต่อย่างน้อยนี่ก็คงจะอยู่ในช่วงเช้าหรือไม่ก็บ่าย
ปากอิ่มคลี่ยิ้มน้อยๆเมื่อดวงตาสบเข้ากับเส้นทางเท้าที่ตัดกลางพื้นป่า อย่างน้อยที่นี่ก็น่าจะมีคนอาศัยอยู่....








ร่างโปร่งเดินไปตามเส้นทางเท้า ตลอดทางที่เดินก็มักจะมองวิวทิวทัศน์สองข้างทางที่ถูกแต่งแต้มไปด้วยดอกไม้นานาพันธุ์ไปเรื่อยๆ ตากลมเบิกกว้างเล็กน้อยเมื่อเห็นกวางสองสามตัวเดินออกมาเล็มยอดหญ้า พวกมันเงยหน้ามองเขาสักพักก่อนจะก้มลงจัดการกับอาหารตรงหน้าต่อ ชานยอลขมวดคิ้วเล็กน้อย แปลกใจที่เขามาเห็นมันในที่แห่งนี้ แต่แล้วร่างโปร่งก็ต้องขมวดคิ้วมากขึ้น เมื่อเจ้ากระต่ายน้อยสีขาวกับสีน้ำตาลวิ่งตัดหน้าเขาไป กระต่ายสีขาว มันควรจะอยู่ในที่ที่มีหิมะไม่ใช่หรอ แต่ทำไมถึงได้มาอยู่ในป่าสนแบบนี้ ชานยอลหันไปมองรอบๆตัวอีกครั้ง ผืนป่าที่สวยงามแล้วกับอยู่บนสวรรค์ปรากฎสู่สายตา........










ร่างโปร่งปล่อยให้ความแคลงใจครอบงำตัวเองได้สักพัก ก่อนจะสบัดความคิดต่างๆเหล่านั้นทิ้ง แล้วออกเดินต่อ สมองไม่ใช่ตัวบงการสั่งการการเคลื่อนไหวของเขา หากแต่ตอนนี้เขาใช้หัวใจและความรู้สึกในการกำหนดเส้นทางการเดินทาง ชานยอลเดินต่อไปเรื่อยๆ จนมาเจอทางแยก ไม่ต้องเสียเวลาคิด ความรู้สึกสั่งให้เดินไปทางขวา ร่างโปร่งเดินต่อไปได้อีกหน่อยก็เจอรั้วต้นไม้สีเขียวหนาทึบที่ถูกแซมด้วยดอกไม้สีขาวบริสุทธิ์ล้อมคฤหาสถ์หลังหนึ่ง แม้จะมีเพียงหลังคาที่โผล่พ้นสู่สายตา แต่เขาก็จำได้ดี.........








ชานยอลออกตัววิ่ง ทุกย่างก้าวที่เข้าใกล้ เขาก็ยิ่งตื่นเต้นมากขึ้นเรื่อยๆ ขายาวพาร่างตัวเองหยุดยืน หอบหนักอยู่ที่หน้าประตูเหล็กดัดสีดำ สองมือเรียวผลักเปิดประตูเข้าไปได้อย่างง่ายดาย ปากอิ่มคลี่ยิ้มออกทันทีเมื่อภาพที่ปรากฎณ์ตรงหน้าคือคฤหาสถ์ทรงหรูบ้านของคริสแน่นอน แต่ครู่ต่อมาคิ้วสวยก็ขมวดเข้าหากันจนแทบจะรวมเป็นเส้นเดียว ทางเข้าคฤหาสถ์ของคริสไม่สดใส
เขียวชะอุ่มไปด้วยต้นไม้แบบนี้ และตรงกลางก็ไม่ได้มีน้ำพุที่รอบบ่อรายล้อมไปด้วยดอกไม้แบบนี้ด้วย ร่างโปร่งลังเลที่จะเดินต่อไปสักพักหนึ่ง แต่ความรู้สึกในหัวใจก็สั่งให้เขาเดินไปต่อ
สองขายาวค่อยๆออกเดินอีกครั้ง ชานยอลเพ่งมองทางข้างหน้าอย่างสงสัย ร่างของใครบางที่คุ้นตาเดินออกมาจากตัวบ้าน ไม่ผิดแน่ ต้องไม่ผิดแน่ คริส คริส คุณคริสของเขา!!!




ชานยอลวิ่งเข้าไปหา ก่อนจะโผกอดร่างสูง ในที่สุดก็ได้เจอ ในที่สุดก็ได้เจอกันแล้ว! เขาจะไม่ปล่อยคนคนนี้ไปไหนอีกแล้ว จะไม่ให้ต้องพรากจากกันอีกแล้ว


“คุณคริส!......”เอ่ยเรียกด้วยเสียงสั่น เขาดีใจเสียจนหลั่งน้ำตาออกมา


“คุณคริส คุณคริส คุณคริส ผมคิดถึง คุณคริส”ความคิดถึงที่อัดแน่นอยู่ในอก ถูกระบายออกมาผ่านคำพูดและการกระทำของชานยอล ร่างโปร่งกระชับอ้อมกอดแน่นเสียจนน่าหวั่นว่าอีกฝ่ายอาจหายใจไม่ออกได้....


“คุณคริส คุณคริส คิดถึง ผมคิดถึง” ร่างโปร่งฝังใบหน้าอิงแอบกับเส้นผมของอีกฝ่าย กลิ่นหอมอ่อนๆของกุหลาบป่าลอยมาแตะจมูกให้ได้กลิ่น มันยิ่งทำให้เขาโหยหาคริสมากขึ้นไปอีก ชานยอลผละออกมาเล็กน้อยก่อนจะยกสองมือเรียวขึ้นแนบแก้มกร้าน ปากอิ่มคลี่ยิ้มกว้างพร้อมกับร้องไห้อย่างเปรมปรีด์.....










มือเรียวที่สั่นระริกลูบไล้ไปตามโครงหน้าอีกฝ่ายอย่างโหยหา ตลอดเวลาที่สัมผัสชานยอลก็ยิ้มกว้างออกมา คริสอยู่กับเขาตรงหน้านี่แล้ว คุณคริสอยู่กับเขาแล้ว ไม่จากเขาไปไหนแล้ว นิ้วเรียวแตะกลีบปากของอีกคน ก่อนจะโน้มหน้าลงไปจูบ รสจูบที่แผ่วเบา อ่อนละมุน และหอมหวานเหมือนสายไหม แม้จะไม่ได้ลุกล้ำ ลิ้มรสไปมากกว่านั้นแต่พวกเขาก็รับรู้ถึงความรักที่อัดแน่นอยู่ในจูบนี้ได้ พวกเขามอบทุกความรู้สึกให้แก่กันอย่างนั้นอยู่นาน จนร่างสูงค่อยๆผละออกมา สองมือใหญ่จับแขนของชานยอล ก่อนจะมองใบหน้านวลด้วยแววตาจริงจัง


“ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่” ทันทีที่ได้ยินเสียงทุ้มชานยอลก็เอาแต่ยิ้มกว้าง.....




“ชานยอล”


“ห๊ะ ครับๆ”ร่างโปร่งเรียกสติกลับคืนมา ก่อนจะเอ่ยตอบคำถามร่างสูง


“ผมไม่รู้ มีคนพายเรือพาผมมา แล้วเขาก็บอกให้มาในที่ของผม ผมก็เลยเดินเข้ามาเรื่อยๆ แล้วก็มาเจอกับคุณคริส คุณคริสเป็นยังไงบ้าง คุณคริสมีความสุขมั้ย
คุณคริสเหงามั้ย คุณคริส คุณคริส” คริสยิ้มออกมาบางๆ กับท่าทางของชานยอล....




“ถ้าเอาตามความจริง ก็ไม่ค่อยมี เพราะไม่มีนายอยู่ด้วย ”


“คุณคริส คุณคริส ผมมาอยู่กับคุณคริสแล้ว เราจะไม่จากกันอีกแล้วใช่มั้ย คุณคริส”ร่างโปร่งพูดรัว สองมือเอื้อมไปจับมือร่างสูงไว้แน่น


“คิดถึงฉันมากใช่มั้ย”ชานยอลพยักหน้าหลายๆที ร่างสูงดึงอีกคนเขามากอดแน่น


“คิดถึง คิดถึงมากๆ ที่สุดเลย” มือใหญ่ลูบผมอีกคนเบาๆอย่างรักใคร่ ก่อนจะจูบขมับหลายๆที เขาเองก็คิดถึงไม่แพ้กัน....


“ฉันก็คิดถึงเหมือนกัน นี่ฉันควรดีใจดีมั้ยที่นายมาอยู่กับฉันด้วย”


“ทำไม คุณไม่ดีใจที่ผมมาอยู่หรอ”


“ไม่ใช่อย่างนั้น แต่ที่นี้คือโลกของวิญญาณผู้ทำพันธนาการ ถ้านายมาอยู่ที่นี้ ก็เท่ากับ….....ตายไปแล้ว”ท้ายประโยคน้ำเสียงร่างสูงเบาลง เขากลัวว่าชานยอลจะเสียใจที่ตัวเองตาย
เพราะถ้าเป็นอย่างนั้น เขาเองก็คงจะรู้สึกไม่ดี….


“หรอ จะเป็นจะตายผมไม่สน ตอนนี้มีคุณคริสอยู่ด้วย แค่นี้ผมก็มีความสุขแล้ว คุณคริส คุณคริส” ผิดคาด แทนที่จะสลด ชานยอลกับโผเข้ากอดเขาแน่น พร้อมกับจูบเขาซ้ำๆ


“เด็กน้อยของฉัน เราได้เจอกันสักที” ชานยอลผละออกมา ตากลมจับจ้องไปยังใบหน้าของคนตรงหน้านิ่ง ทั้งคู่สบตากันอยู่สักพัก ก่อนที่คริสจะค่อยๆโน้มหน้าลงมาจูบอีกฝ่าย...




ปากหนาดูดเม้มกลีบปากอีกฝ่ายเบาๆ ทำซ้ำไปซ้ำมาอยู่อย่างนั้น ก่อนจะสอดลิ้นเข้าไปควานหาความหอมหวานที่เขาโหยหามานาน ร่างโปร่งเผยอปากออกแต่โดยดี เขาเองก็คิดถึงสัมผัสอีกฝ่ายไม่แพ้กัน ลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัด ดูดดึงเรียวลิ้นอีกคน ร่างสูงป้อนความรักและความรู้สึกที่อัดแน่นอยู่ในอกตัวเองให้กับร่างโปร่งช้าๆ ไม่รีบร้อนผ่านรสจูบที่หอมหวาน ละมุนไปด้วยกลิ่นไอความอบอุ่น ทุกสัมผัสที่คริสส่งมา ค่อยๆแทรกซึมเข้ามาในหัวใจของชานยอล ร่างโปร่งยกแขนขึ้นคล้องคออีกฝ่าย ก่อนจะใช้เรียวลิ้นเล็กตอบสนองสัมผัสของร่างสูง ปากอิ่มดูดเม้ม ขบกัดปากหนาเบาๆ บ่งบอกว่าเขาเองก็รัก และคิดถึงคริสมากเหมือนกัน รสจูบที่อบอวลไปด้วยความรัก ทำพวกเขาแทบไม่อยากผละออกจากกัน ทั้งสองบอกรักกันและกันผ่านสัมผัสที่ปลายลิ้นอยู่อย่างนั้นต่อไปอีกเนิ่นนาน......






หมู่มวลแมกไม้ในโลกแห่งวิญญาณของผู้ทำพันธนาการต่างผลิบาน สายลมอ่อนๆพัดผ่านมา หอบเอากลีบดอกไม้และกลิ่นหอมอ่อนๆของมันจนคละคลุ้งไปทั่วบริเวณ
ผีเสื้อหลากสีตัวน้อยๆกระพรือปีกสีสวยของมัน บินรอบๆ คนทั้งสอง ราวกับว่าพวกมันกำลังร่วมยินดีถึงความรักของพวกเขา ต่อจากนี้จะไม่มีการจากลาอีกแล้ว
ต่อจากนี้จะไม่มีหยาดน้ำตาแห่งความเศร้าโศกเสียใจอีกแล้ว จะมีแต่ความสุข และเสียงหัวเราะเท่านั้น ทั้งคู่จะอยู่ครองคู่กันในโลกแห่งนี้ตลอดกาล ดั่งการคำกล่าวที่เคยว่าไว้ในพันธนาการ.........















Writer Talk :


จบแบบสวยงาม วิ๊งค์ๆ 5555555555 เราหวังว่าทุกคนจะละมุนกับฉากจบของคู่นี้นะ

พยายามแต่งออกมาให้เหมือนอยู่ในสรวงสวรรค์มาก-.- (เพ้อเจ้อดีป่ะละ)

ตอนสุดท้ายแล้วก็อยากจะขอบคุณทุกๆคนมากๆที่ติดตามมาตลอด ถ้าไม่มีทุกคน ฟิคเรื่องนี้ก็คงจะสำเร็จไม่ได้

1 วิวที่เข้า 1เม้นที่เม้น 1ทวิตเตอร์ที่พูดถึง มันคือกำลังใจของเรา ขอบคุณมากจริงๆที่รักฟิคเรื่องนี้นะ

แล้วก็เรื่องรวมเล่ม มีแน่ มีจริงๆ-.- 55555 ราคารูปเล่ม 380 บาท (รวมค่าจัดส่งแบบลงทะเบียน) จะแจ้งรายละอียดการจองทั้งหมดอีกทีในวันที่4มกราฯ2556นะทุกคน

ทุกคนเราแอบกระซิบ ในรูปเล่มมีตอนพิเศษ(sweetie NC part)ด้วยนะทุกคน แต่งเองยังชอบเองอะ 55555555 ไม่ได้โม้นะ พูดจริงๆ!!!

จบแบบวิ้งๆโลกสวยมากค่า~ ><
มันแบบปริ่มในที่สุดก็ได้อยู่ด้วยกัน รักกันตลอดกาล<<รีดเดอร์เริ่มเพ้อ
ส่วนเรื่องรวมเล่มเราสนนะคะ ไรท์จำได้ป่ะที่สัญญาว่าจะซื้อคนแรกอ่ะ 555
แว้กก~!!ปริ่มและมีความสุขมากค่ะ *ชูป้ายไฟบลัดดี้ไนท์*

อ้ากกกกกกกกกกกกกกก แวมไพร์กับทาสรักจบแล้ว
แฮปปี้เอนดิ้งด้วย งื้ออออออออ ลดาวิ่งเข้าหาคริสแบบไม่ต้องคิดเลยทีเดียว
คืออันนี้มันเป็นโลกสำหรับผู้ทำพันธนาการระหว่างแวมไพร์กับมนุษย์เท่านั้นใช่ป้ะ
คือยังไงต่อให้เลิกพันธนาการไปแล้ว ตายไปก็ต้องได้อยู่ด้วยกันอยู่ดี
แอร้กกกกกกกกก ไม่รู้จะเมนท์ยังไง มันปริ่มครอดเลยค่าาาาาา
อยากได้ฟิค อยากอ่านตอนพิเศษแบ้ว!!!

โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ละมุนไม่ไหวเเล้ววววว
จบเเบบนี้ เราปลื้มมมมมมมมมมมมมมมมมมม รักๆๆ ไร้เต้อออออ

ขอบคุณไร้เต้อที่เขียนฟิคดีๆให้ได้อ่านนะคะะะ ^^

คงจะมีตอนนี้ตอนเดียวที่ไม่ทำให้เราร้องไห้ =w=
5555555555555555555 รักเรื่องนี้เลยอ่า
ไรเตอร์แต่งเก่งมาก ดราม่าก็ดราม่าสุดๆหวานก็หวานสุดๆ
แอร๊ยยย แอบไม่อยากให้จบเลย แต่ก็จบอย่างสวยงามมม Tw T
แอบฟินตอนที่ยอลวิ่งไปหาคริสอ่า แบบเป็นสาวเป็นนางไม่อายบ้างหรอยะ =w=
แต่ก็นะคนเค้ารักกันนี่เนอะ ฟินมากเลยตอนจบนี่ รักไรเตอร์ที่สวดดด -///- (อะไรของแกร๊ - -)
ชักอยากได้ฟิคแล้วอ่าไรเตอร์ อ๊ากกกกกกก T[]T 5555555555

ว่าแล้วล่ะว่าการที่ชานยอลมาหาพี่คริส
มาตามทางนี้ได้ เพราะตาย แต่ก็เป็นการจากมาที่มีความสุขนะ
เพราะเราได้มาอยู่กับคนที่รัก และต้องการมากๆ
ต่อไปนี้จะได้มีความสุขไม่ร้องไห้แล้วนะชานยอลอ่า
พี่คริสก็ด้วย จะไดิมีความสุขจริงๆสักทีจะไม่เหงา
และจะได้ทำในสิ่งที่พี่ไม่ได้ให้น้อง จะได้ไม่รู้สึกผิดแล้วนะ

ตอนแรกอ่านที่น้องวิ่งไปกอดพี่ แล้วเรียกชื่ออ่ะ
แล้วพี่ไม่พูดอะไรเลย แอบหวั่นใจอ่ะ แบบ งื้ออออออ
ทำไมไม่พูดล่ะคะ หืม แต่ก็โอเค ไม่มีอะไร ผ่านจ้า
55555 ฟิคเรื่องนี้ชอบทำเราเดาไม่ออก เลยหวั่นใจนิดนึง
แซวน้าไรเตอร์ที่รัก คุคิงุงิมุมิ ชอบจัง~~~~~

อยู่ด้วยกันตลอดไป รักกันด้วยความบริสุทธิ์
คริสยอลอ่า มีความสุขซะทีนะ ขอบคุณที่ทำให้เค้าสองคนมาเจอกัน
ไม่มีอะไรพรากเค้าสองคนแล้วล่ะ งื้อออออออ ปริ่มมาก

ติดตามเรื่่องนี้มาตั้งแต่เริ่มแรกเลย จนเดี๋ยวนี้เรื่องนี้ดังใหญ่แล้ว
ดีใจด้วยนะคะ งิงิ เราชอบเรื่องนี้มาก ไรเตอร์แต่งได้เก่งมาก
และใช้ภาษาสวยใช้ได้เลย แต่เสียอย่าง ทำเราร้องไห้กับเรื่องนี้
แต่ก็ดีนะ เพราะเรามันอินเอง 555555
จะติดตามทุกเรื่องเลยนะคะ ติดตามผลงานทุกเรื่อง
ที่เป็นอู๋อี้ฟานและปาร์คชานยอล

เย้จบแล้วหลังจากติดตามมาเนิ่นนาน ? 555555555
ไรเตอร์แต่งดีมากชมไม่เป็นวะเอาเป็นว่าดีมากๆแล้วก็ชอบมากๆ 55555
ดีนะที่จบแฮปปี้เอนดิ้งถ้าไรเตอร์จบดราม่าเจอกันหลังเซเว่นปิดครับ !
ชอบตอนชานยอลเจอกับคริสมาก และเราก็หากันจนเจอ เวิ่นมากแล้วพอติดตามนะครับเลิ้บๆ
สนใจรวมเล่มนะครับ รายละเอียดเป็นยังไงบอกด้วย ต้องรีบไปเก็บตังละ -.,-

เป็นอย่างที่คิด..น้องขึ้นเรือ ถูกพาไปสู่โลกแห่งวิญญาณ ไปอยู่ในโลกเดียวกับพี่คริสจริงๆ

ถึงเป็นการตายจากอีกโลกนึงเพื่อมาอยู่ในโลกนี้
แต่นี่ไม่ใช่จุดสิ้นสุดของเรื่องราวทั้งหมด มันคือจุดเริ่มต้น ที่สวยงาม และมีความสุขอย่างแท้จริง! ตลอดไปนับจากนี้..^^
นาทีที่น้องเจอพี่คริส แล้ววิ่งไปกอด เป็นอะไรที่ปริ่มมากจริงๆค่ะ
มันสื่อให้รู้สึกได้เลยว่าความรัก ความคิดถึงของน้องยอลที่มีต่อพี่คริสมันมากมายจริงๆ
ต่อจากนี้ก็จะไม่พรากจากกันอีกแล้วนะ รักกันตลอดไป~!

เป็นตอนจบที่สั้น แต่ฟินและปลื้มปริ่มมากจริงๆค่ะ ไรต์เตอร์
ขอบคุณนะคะ

จบแบบละมุนมากเลย >< อบอุ่นมากด้วย
ต่อไปนี้ก็จะมีแต่ความสุขกันแล้วนะ ฮือออออดดด ปริ่มอ่ะ
ตายจากความทุกข์มาหาความสุข ต่อไปนี้สองคนนี้จะอยู่ในโลกนี้อย่างมีความสุขกันไปตลอด
น้องแทบไม่ต้องคิดอะไรเลย วิ่งไปกอดพี่คริสแบบนั้น ฮือออออ ความรักสุดแสนอมตะ
งื้ออออออ ไม่ไหวแล้ว เศร้ามาเกือบทั้งเรื่องแต่จบแบบนี้มันน่ารักมากค่า *กัดผ้า*
ไรท์เตอร์แต่งสนุกมากเลยนะคะ ชอบมากเลยค่ะ ขอบคุณนะคะที่แต่งฟิคสนุกๆ ^_^

21.1 น้ำตาไหลอาบแก้มเพราะความเศร้าเสียใจ
21.2 น้ำตาไหลอาบแก้มเพราะความดีใจ จบได้สวยงามมากกกก
ละมุนละไมสุดๆ ชอบตอนจบมากเลยไรท์เตอรรรรรรรรร์
ฮื้อออออ แฮปปี้เอ็นดิ้ง :')
ภาพบรรยากาศตอนจบสวยงามมากจริงๆ

รอติดตามเรื่องใหม่ของไรท์เตอร์น๊าาา
ตอนนี้..ขอตัวไปทวีตระบายความสุขก่อน อิอิ ... ฟิ้วววว์

กรี้ดดดด หลังจากที่เราเสียน้ำตามานานมาก(ๆๆๆๆๆ)
เราก็ได้ฟินที่สุดในสามโลกซะที >//////<
ฟิคเรื่องนี้สนุกมากค่ะ ขอยคุณที่สร้างสรรค์ฟิคเรื่องดีๆเรื่องนี้ขึ้นมานะคะ
จะคอยติดตามผลงานของไรเตอร์ต่อไปเรื่อยๆค่ะ ^____^

ในที่สุดก็ได้อยู่ด้วยกันซักทีน้า...
มีความสุขอยู่ด้วยกันไปตลอดกาล ดีจีงเลย คริส-ชานยอล
ชอบคู่นี้มากๆเลย ไรเตอร์แต่งฟิคคู่นี้อีกนะคะ

อร๊ายยยยย
happy ending
สุดท้ายก็ได้มาอยู่ด้วยกัน
ไม่ได้แยกจากกันอีกแล้ว
หลังจากที่กินมาม่ามานาน
น้องวิ่งกอดพี่คริวกลมเชียว
แต่อยากรู้ว่า
ไค ลู เน่ จะเป็นไงหว่า
ถ้ายอลตาย

กรี๊ด จบแบบแฮปปี้มากอ่ะ
คือตอนคริสบอกว่าตายเหมือนยอลจะไม่รับรู้ด้วยแหละ
คือมีแค่พี่คริสคนน้องของน้องก็ดีแบ้ววววว อรั๊ย!!
ดีจัง เศร้ามาตลอดศกตอนนี้แฮปปี้

แล้วพวกที่อยู่โลกเบื้องหน้าล่ะไรเตอร์
จะตรอมใจตายตามยอลมาอยู่ด้วยอีกมั้ย
ถ้ามาก็มานะได้สนุกๆ ไง ฮ่าๆๆๆ

แต่ตอนนี้ฉันจะโปรยดอกไม้เพราะคริสยอลฉันฟินที่สุด
ดีนะที่จบไม่เศร้ารักไรเตอร์
จองฟิค 1 เล่มลดห้าสิบเปอร์เซ็นต์ ไรเตอร์ตบ หนูอด
รอเรื่องต่อไปของรเตอร์ค่ะ สุ้ๆ นะ

นึกว่าจะไม่มีโอกาสให้น้องยอลได้แก้ตัวซะแล้ว
ที่แท้พี่คริสก็มารอน้องยอลที่นี่นี่เอง แล้วก็ไม่บอก ^^

ไรเตอบ์น่ารักมากอ่ะ มาอัพฟิคส่งท้ายปี
เป็นของขวัญชิ้นแรกเลยนะเนี่ย
สวัสดีปีใหม่เกาหลีค่ะ ตอนนี้ 4ทุ่มไทย เที่ยงคืนเกาหลีพอดี

ปีใหม่ ฟิคใหม่ใช่มั้ยค่ะ 555

และแล้วก้จบแบบแฮปปี้เอนดิ้งแต่ก้แอบเศร้านิดๆน่ะเพราะทั้งคู่ต้องจบลงด้วยความตายแต่ความตายก้ไม่สามารถพรากทั้งคู่จากกันได้เลยได้มารักกันต่อในอีกโลกนึง ซึ้งT^T รักฟิคเรื่องนี้มากๆๆเลยแอบใจหายเหมือนกันที่จบแล้วรอฟิคเรื่องใหม่อยู่น่ะค่ะไรท์เตอร์ สู้ๆค่ะ

ฮือๆๆๆ..จบแล้วแอบเสียดายเล็กๆ..แต่จบได้ละมุนละไมมากค่ะ...
คนเค้าเกิดมาเป็นเนื่อคู่กัน...แม้ตายไปก็ไม่เสียใจหรอกน่ะ ..ปาร์คชานยอลกล่าวค่ะ....

ซึ่งมากนึกว่าจะไม่แฮปปี้เสียแล้ว...แม้ว่าทั้งสองจะตายไปแล้วแต่ก็ยังคงอยู่ด้วยกัน
แห่งโลกพันธนาการ...เหมาะสมแล้ว...แล้วพี่ลู่หานจะรู้มั้ยว่าน้องยอลตายไปแล้ว
ไปเจอกับพี่คริสน่ะค่ะ....แอบสงสัย....น่ะเนี่ยะ

"""""เมื่อจันทราแปรเปลี่ยนเป็นสีเลือด หนึ่งโลหิตจำต้องหลั่งเพื่อบวงสรวง

หนึ่งชีพต้องสังเวยสู่ความตาย หนึ่งวิญญาณต้องถูกพันธนาการ

เราทั้งสองจักผูกมัดติดตรึงกันไปชั่วกัปชั่วกัลย์""""""""

เมื่อหนึ่งวิญญาณถูกพันธนาการไว้...ยังไงก็คงต้องอยู่ด้วยกันไม่ว่าจะอยู่โลกไหน
เพราะว่าพวกเค้าได้พันธนาการกันไว้แล้วววว....วิ้วๆๆๆๆๆๆๆ....ปริ่มมากค่ะ


ปล.เป็นตอนเดียวที่ไม่ร้องไห้เวลาอ่านค่ะ.....ขอบคุณสำหรับฟิคที่สวยสดงดงามจริงๆค่ะ...

วิ้งๆมากคะ
สุดท้ายก็หากันจนเจอ
กว่าจะลงเอยกันได้ แม้จะต้องตายตามกันไป
แต่ก็ยังดี ที่ได้กลับมารักกัน

อั้ยยยะ
หวานละมุนจริงๆเลย
ในที่สุด ก็ได้มีความสุขจริงๆซักทีสินะ
แถมไปสวีทกันบนสวรรค์ด้วย ป๊าดดดด
ไม่ธรรมดานะเนี่ย ฮ่าๆๆ

ฟิคเรื่องนี้ต้องสอยไว้ในกำมือซะแล้ว

จบแบบฟินแฮปปี้เอนดิ้งรีดเดอร์มีความสุขต้อนรับปีใหม่เลยทีเดียว><
เดาไว้ไม่ผิดชานยอลตายแล้วจริงๆ ถึงแม้จะมาเจอกันในโลกวิญญาณแทนที่จะเป็นโลกแห่งความจริง
แต่ก็ดีกว่าทั้งคู่ไม่สมหวังอะเนอะ เหมือนชีวิตคู่นกชนิดนึงที่เคยดูในสารคดี(จำชื่อนกไม่ได้)
ที่เมื่อคู่ตายนกอีกตัวจะเศร้าโศกจนตรอมใจตายตาม ให้อารมณ์เหมือนคู่นี้เลยอะ
(โอ๊ะ แต่จริงชานยอลก็เป็นนกฟีนิกซ์นะ เกี่ยวกันหรอ?5555) แต่ไรท์เตอร์น่าแถมอีกนิดนะว่า
คู่ฮุนฮานไคโด้เป็นยังไงบ้าง รู้หรือเปล่าที่ชานยอลตายถ้ารู้ว่าตายแล้วจะเป็นยังไง
แต่ว่าถ้ารู้เรื่องคงยาวกว่านี้อีกเนอะ5555 ถือว่าเราติดเรื่องนี้มากเลยจบแฮปปี้ก็ถือว่าดีใจจนเงิงออกแล้ว
เดี๋ยวหนังสือที่ไรท์เตอร์จะพิมพ์ขายจะซื้อเก็บแน่ๆ ไม่พลาด>< ขอบคุณสำหรับฟิคดีๆเรื่องนี้นะคะ
จะแวบไปอ่านเรื่องต่อไปแล้ว ฟิ้ววววววว~~~~~~~~~~~~

ไรเตอร์ ! เงินพร้อมแล้ว ขอสั่งด้วยคนนนน Y^Y

จบน่ารักมากเลยพี่เเพรพี่มี่ T_____T
ตอนนี้ไม่ร้องไห้เเล้ว เเต่เเบบอมยิ้มตอนอ่านมากกว่า
ฉากจบมันเเบบ..อธิบายเป็นคำพูดไม่ถูกเลย -/////-
หวานอ่ะหวาน!! 55555555555 พี่คริสคงรอยอลมานานนิดนึง เเต่สุดท้ายก็ได้อยู่ด้วยกันเเล้วอ่ะเนอะ
ถ้าเกิดพี่คนที่พายเรือพายอลกลับ ยอลคงไม่เจอพี่คริสเเล้วเนี่ย -3-
เเล้วพวกไคที่อยู่อีกที่จะไม่คิดถึงหนูยอลเเย่เหรอ -..-
เเต่ไม่เป็นไร เเค่พี่คริสกับน้องยอลได้อยู่ด้วยกัน คนอ่านก็ดีใจเเล้วค่ะ
มาซะพริ้มเลย T////T จะมโนว่าตัวเองเป็นน้องยอลนะ
อยากกอดพี่คริสบ้างไรงี๊ #โดนตบ 55555555555
บรรยากาศที่มโนตอนอ่านนี้มันละมุนมากเลยอ่ะพี่ มาเเบบนี้ เเต่งกันไปเลยเอถอะ! >[]<
มันต้องสวยมากเเน่ๆ คนอ่าน อ่านเเล้วจะลอย U____U
ชอบภาษาที่พี่ใช้มากเลยค่ะ อ่านเเล้วมันไหลลื่นนะ
เเต่เรื่องโพสเเมนนี่ยิ่งชอบใหญ่ เรื่องนี้อ่านเเล้วยิ้มทั้งเรื่องเลยค่ะ #นอกเรื่อง
จะติดตามอ่านเรื่องที่พี่เเต่งต่อไป อยากได้รวมเล่นบ้าง เเต่คงต้องรีบเก็ยตัง
ช่วงนี้เเกลบเข้าขั้นวิกฤษเลยอ่ะ 5555555555
พี่เเพรพี่มี่เเต่งเรื่องดีๆน่ารักๆอ่านเเล้วยิ้มเเบบนี้มาอีกนะ
ถึงเเม้จะมีอุปศรรคขวากหนามเยอะเเยะยั้วเยี้ยไปบ้าง
เเต่เเค่สองคนนี้คู่กัน คนอ่านก็โอเคเเล้วค่ะ! เฮ้ สู้ๆนะ เป็นกำลังใจให้เด้อ
สุดท้าย เเฮปปี้นิวเยียร์ค่ะ มีความสุขมากๆ ปัญหาทุกอย่างมีทางออกค่ะ จุ๊บๆ -3-

ในที่สุดก็เจอกันแล้ว ><//

ในที่สุดก็ได้เจอกันแล้ว
จบแบบแฮปปี้ ^^
ตอนยอลกอดคริสนี่ ปริ่มมาก

รอรวมเล่มนะไรเตอร์ อยากอ่านตอนพิเศษจัง>

ได้อยู่ด้วยกันแล้วสินะ
ในที่สุดก็เข้าใจกันจริงๆสักที
หลังจากเจ็บปวดกันมากนาน
ดีใจด้วยนะพี่คริสน้องยอล