ไรเตอร์!!!!!!! คือเค้าก็เสพติดฟิคจนเป็นกิจวัตรอ่ะนะ แต่เพิ่งเสิร์ชเจอเรื่องนี้เมื่อตอนค่ำๆเอง พออ่านบทแรกก็เฉยๆอ่ะ#อย่าเพิ่งงอนน้า แต่พอยิ่งอ่านบทต่อๆไปยิ่งน่าติดตาม วางไอแพดไม่ลงเลยทีเดียว ข้าวเย็นไม่กิน น้ำไม่ยอมอาบจนกว่าจะอ่านลุยให้หมดนี่หล่ะ>.< คือแบบจะอธิบายความรู้สึกเป็นคำๆไม่ได้อ่ะ มันอะสะบะเลเฮ้มาก(?) คือเป็นฟิคที่ถ้ารีดเดอร์มอบเหรียญให้คงให้เหรียญแพลตินัมไปแล้ว#ดีกว่าทองอีกนะ! อ่านแล้วรู้สึกเหมือนเป็นส่วนหนึ่งในฉากนั้นๆจริงๆ#ไม่ได้หมายถึงเอ็นซีนะเออ-.,- แบบเวลายอลเศร้า ไรเตอร์ทำให้รีดเดอร์รู้สึกถึงคาแรกเตอร์นั้นๆได้อย่างยอดเยี่ยมกระเทียมดองมาก คาแรกเตอร์คริสแรงแบบถึงใจมาก55555555 ปกติฟิคอซอื่นก็มีพระเอกดิบ โหด เถื่อนทำร้ายนายเอกอ่ะนะ แต่ว่าพี่คริสbloody nightนี่เลวได้มาแรงแซงทางโคงมากค่ะ#คำชมนะ555555 แบบแรงและร้ายกาจมากกกกกกกกกกกกกก รีดเดอร์คนนี้ชอบอ่ะ#เราไม่ได้โรคจิตนะตัว! แล้วชานก็แบบแสนดีอ่ะ-//- อพคจะทำร้ายยังไงก็ยังรักเขาห่วงเขา............. ส่วนคู่ฮุนฮานก็น่ารักเฟร่ออออออออ เป็นอะไรที่เหมาะสมกับฟิคนี้มาก ถ้าฟิคนี้ไม่มีคู่นี้แล้วมันจะเน้นไปทางเครียด ดราม่าสะเทือนอารมณ์คนอ่านมากกว่านี้ แตฺุ่นฮานทำให้เนื้อเรื่องซอฟขึ้นและมีมุมหวานๆกุุ๊กกิ๊กเบาๆให้ชื้นใจที่ห่อเหี่ยวจากคริสยอล:3 น้ำตาหมดไปกับเรื่องนี้เยอะอยู่นะ เปียกหนังสือไปแถบนึงอ่ะ-0- #ไม่ได้โม้น้า เรื่่องนี้สนุกมว้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก เลิฟเลย>.< เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์เขียนเรื่องต่อๆไปนะคะ รีดเตอคนนี้จะติดตามแลัคอยเป็นกำลังใจให้เสมอ>.< รักไรเตอน้าาาา~ <3<3 *ปาหัวใจใส่รัวๆ*
ป.ล. พออ่านเรื่องนี้แล้วหายคิดถึงคริสยอลเลย หลังจากหายหน้าหายตาไปนาน รอจนมาม่าอืดละ:O